Morgunblaðið - 05.05.1999, Blaðsíða 73

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 5. MAÍ 1999 73
samtal okkar um páskaleytið var
ljúft að vanda, Magga var að gant-
ast við mig um blóm, er hún hafði
fengið úr safni mínu fyrir nokkrum
árum, og nefnt eftir mér, sagði að
nú væri Jói á Hólnum að byrja að
blómstra. Auðvitað á ég blóm, sem
ber hennar nafn, og þegar ég lít það
nú, finnst mér það aldrei hafa verið
fegurra.
Það var virkilega mannbætandi
að kynnast Möggu á Löngumýri,
hvílík útgeislun, alltaf full ástúðar
og hlýju, sem smitaði út frá sér og
allir nutu svo ríkulega, sama hvort í
hlut áttu menn eða málleysingjar.
Erfitt verður að gleyma Möggu, er
hún eftir eril dagsins og ríkuleg
veisluhöld, er hún átti svo létt með
að töfra fram, greip gítarinn eða
settist við píanóið og lék af fingrum
fram og söng, svo allir hrifust með.
Nú hefur skugga borið á er
Magga kvaddi svo langt um aldur
fram og ótímabært, einmitt, þegar
sumarsólin var að taka völdin eftir
strangan vetur.
Minningin um Möggu á Löngu-
mýri verður okkur dýrmæt, for-
dæmið einstakt, og mun ævarandi
blómstra, þegar góðs manns verður
getið. Ast hennar og guðstrú var
einlæg eins og sjá mátti í öllum
hennar verkum.
Ættingjum og vinafjöld bið ég
blessunar Guðs.
Jóhann Friðfínnsson.
Kveðja frá Ellimálaráði
Reykjavíkurprófastsdæma
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert
bresta.
A grænum grundum lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi íyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína, og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Þegar við fréttum af andláti Mar-
grétar vinkonu okkar á Löngumýri
var okkur óneitanlega bragðið. Að-
eins nokkrum dögum fyrir andlát
sitt hafði hún símasamband við okk-
ur og var að ráðgera að koma í
heimsókn til að auglýsa sumardvöl
fyrir aldraða á Löngumýri í sumar,
en aldraðir hafa um langt árabil átt
vísa sumardvöl á Löngumýri og eru
þeir margir sem minnast Margrétar
nú með virðingu og þökk fyrir hlýju
°g velvild við alla þá sem dvöldu hjá
henni. Starfsfólk í öldrunarstarfí
Reykjavíkurprófastsdæma hefur
einnig notið gestrisni og vináttu
hennar, en annað hvert ár höfum við
farið í haustferð að Löngumýri,
skipulagt vetrarstarfið, og átt sam-
félag saman. Margrét átti sinn góða
þátt í að gera þessar haustferðir
okkar bæði uppbyggjandi og um leið
skemmtilegar með sinni ljúfu fram-
komu og gleðinni sem einkenndi
hana svo mjög.
Við þökkum henni einlæga vin-
attu og góða samvinnu í starfi með
öldruðum á liðnum árum og biðjum
Guð að blessa minningu hennar.
Ejölskyldu hennar sendum við sam-
úðarkveðjur.
Valgerður Gísladóttir.
Kallið kom snöggt og sannaðist
þar að oft er stutt milli lífs og dauða.
Að kvöldi hins 23. apríl var vinkona
okkar hjóna Margrét Jónsdóttir for-
stöðukona á Löngumýri skyridilega
kölluð til starfa handan móðunnar
miklu. Hún átti rætur að rekja til
Suðurlands, en ólst að nokkru upp á
Vopnafirði, eða fram til fermingar.
En í blóma lífs síns kemur hún að
menntasetrinu Löngumýri í Skaga-
firði og helgaði staðnum upp frá því
sína starfskrafta þar til yfir lauk.
Hún hóf störf sem kennari þar 1967,
en tók við skólastjórn af Hólmfríði
Pétursdóttur 1972 og varð síðan for-
stöðukona eftir að skólinn var lagð-
ur niður 1977. Hún var trú sjálfri
sér og sínu starfi og var vel liðin af
öllum sem henni kynntust.
Við hjónin kynntumst Margi’éti
ekki fyrr en nú á seinni árum, og
voru þau kynni á einn veg, með
þeim hætti að við fengum löngun til
að kveðja hana hinstu kveðju með
nokkrum orðum. Kynnin hófust með
þeim hætti að Margrét fékk okkur
til að vera í nokkur skipti á Löngu-
mýri við leik og starf, sem leiðbein-
endur við málun og útskurð, og urðu
þetta eftirminnilegar stundir. I lok
eins tímabilsins orti einn úr hópnum
sem þama var, Friðrik Ingólfsson,
nokkrar vísur, og þar á meðal þessa
um Margréti, og fmnst mér þessar
hendingar lýsa hug hennar og ósk-
um til staðarins:
Margt er hér fleira, sem meta þarf
í menntasetrinu friður.
Mikið reynist Margrétar starf,
að margskonar þroska styður.
Margrét vildi staðnum allt hið
besta og veg hans sem mestan og að
hann mætti gott af sér leiða. Ekki
fór milli mála að Margrét hafði
hjartað á réttum stað og mátti ekk-
ert aumt sjá, án þess að bæta þar úr
ef hún átti þess kost, og skipti þá
ekki máli hver í hlut átti, hvort það
voru málleysingjar eður ei. Eg
minnist mýslunnar Iitlu sem guðaði
á gluggann í kafi í snjóskafíi,
krummans sem krunkaði úti í gadd-
inum og minksins sem leitaði ætis,
öllum þessum þurfalingum taldi
Margrét sjálfsagt að veita ásjá og
líkna með því að láta fýrir þá björg í
munn. Þá gleymdust ekki uppáhald-
ið og hollvinirnir hrossin og rakkinn
sem var henni mikill félagi.
Við viljum að lokum þakka þær
góðu stundir sem við áttum með
Margréti og góð kynni af henni og
teljum okkur ríkari að þekkingu um
það mannlega í einstaklingnum. Við
biðjum henni Guðs blessunar og vit-
um í óvissunni að hún hefur fengið
góðar móttökur.
Við sendum aðstandendum henn-
ar samúðarkveðjur.
Far þú í Guðs friði og þökk fyrir
kynnin.
Bryndís Magnúsdóttir og
Guðmundur Jóhannsson.
Það er bjart er við boðum til fundar,
meðan beðið er vorsins á ný.
Hugur leitar til gróandi grundar
því að gi-æðandi sólin er hlý.
Það er soroptimistanna siður,
sinna líkandi málefnum best.
Biðja að haldist í heiminum friður
og heimurinn þráir nú mest.
(Vigdís Einarsdóttir.)
Við sitjum sem lamaðar, þetta
getur ekki verið. Hún Margi-ét
„systir" okkar er dáin. Fyrir rúmri
viku vorum við „systur" í Soroptim-
istaklúbbi Skagafjarðar glaðar og
reifar með um 100 Soroptimista-
systrum víðs vegar af landinu að
halda landssambandsfund soroptim-
ista hér í Skagafirði. Hver hefði trú-
að því að aðeins tæpri viku síðar
stæðum við frammi fyrir því að
missa eina af perlunum okkar?
Mér fannst ég standa með perlu-
festi í höndunum að loknum fundi,
vel hnýtta með gljáandi perlum þar
sem hver perla táknaði eina okkar
systra. Eitt símtal og eins og í hægri
mynd sé ég perlufestina slitna og
perlurnar falla á gólfið, ég tíni þær
upp hverja af annarri en ein er horf-
in. Ég veit að hún er þarna einhvers
staðar en get ekki séð hana. Mar-
grét var svo sannarlega perla af
Guðs náð, mikill mannvinur og alltaf
hrókur alls fagnaðar, söngelsk með
eindæmum og stráði kærleika og
hlýju hvar sem hún var.
Við systur í Soroptimistaklúbbi
Skagafjarðai- höfum notið nærveru
Margrétar í okkar klúbbi í sex ár.
Við héldum jólafundina okkar á
Löngumýri og þeir sem þar til
þekkja vita hversu yndislegt var að
koma á heimili Margrétar. Enda var
það svo að sjaldan áttum við betri
stundir saman en þar, við konfekt-
gerð, föndur, söng, glens og gaman.
Já, við höfum svo sannarlega misst
merka konu. Margi'ét var mjög
mannblendin og eitt af því sem hún
kenndi okkur hinum var það sem
hún kallaði „að blanda geði“.
Fyrstu árin okkar á mannamótum
soroptimista hnöppuðumst við
Skagafjarðasystur gjarnan saman,
þar sem við þekktum lítið til ann-
arra soroptimista-kvenna, en þá
kom Margrét til okkai' og sagði:
„Elskurnar mínar, nú skulum við
blanda geði,“ og átti þá við að nú
væri tækifæri til að kynnast öðrum
konum.
Sem dæmi um þetta má nefna að
fyrir hátíðarkvöldverðinn okkar
núna á landssambandsfundinum tók
Margrét að sér það verkefni að raða
til borðs. Hún lét konur draga um
myndamiða sem hún hafði útbúið og
á hverju borði var eins mynd.
Þannig var tryggt að klúbbsystrum
var dreift um allan salinn og allir
urðu „að blanda geði“.
Margi-ét var söngfuglinn okkar og
ef píanó eða gítar var í færi leið yfir-
leitt ekki á löngu þar til Margrét var
farin að spila og stjóma fjöldasöng.
A haustþingi í Munaðamesi var svo
mikið fjör að konur dönsuðu við
undirleik hennar.
Minningamar streyma fram með
tárunum, okkur þykir brottför Mar-
grétar afskaplega ótímabær en við
sem þekktum Margréti, jákvæðni
hennar og fórnfýsi og hvað hún var
alltaf tilbúin að gera það sem hún
var beðin um, vitum að Margrét hef-
ur hlýtt kalli hans til starfa á æðri
stöðum með jafnaðargeði.
Við sem eftir emm munum hnýta
perlurnar aftur saman en festin
verður aldrei söm, við munum sakna
þín í klúbbstarfinu og í ferðinni okk-
ar til Hollands í haust en við vitum
að þú munt taka á móti okkur með
hlýjan faðminn þegar að okkur kem-
ur.
Hafðu þökk fýrir allt,
Með systrakveðju.
F.h. Soroptimistaklúbbs Skaga-
fjarðar.
María Lóa Friðjónsdóttir
formaður.
Kveðja frá Kvenfélagi
Seyluhrepps
Húmar um bekki, hnígur sól í æginn,
hrekur ljósið nóttin geigvænlig,
blómstrin þau, sem breiddust út um daginn,
byrgja höfiið nú og fela sig,
dökkrauð ský úr djúpi hreggs og vinda
dragast upp með veðurbrigði glögg,
kvöldröðull þá kveður fjalla tinda,
kaldri gi-ætur loftið héludögg.
(Bólu-Hjálmar.)
Þegar kvöldröðullinn kvaddi
fjallatindana að kvöldi föstudagsins
23. aprfl kvöldaði einnig í lífi Mar-
grétar á Löngumýri. Þeð er erfitt að
sætta sig við að Margrét skyldi vera
svo skyndilega kvödd á brott og við
sem eftir stöndum söknum hennar
sárt og hefðum viljað njóta samvist-
anna við hana miklu lengur.
Margrét gekk í Kvenfélag Seylu-
hrepps árið 1971 og var þar virkur
félagi alla tíð. Hún var formaður
þess í sex ár og gegndi fjölmörgum
öðrum trúnaðarstörfum fyrir félag-
ið. Hún sat í stjórn þess nú er hún
féll frá.
Margrét var óvenju mörgum
hæfileikum búin og því alltaf hægt
að leita til hennar með það sem
þurfti að leysa hverju sinni. Ef flytja
þurfti ljóð, lesa upp sögu eða koma
af stað söng átti hún svo auðvelt
með það og henni veittist svo létt að
hrífa aðra með sér.
Henni var afar eiginlegt að gleðj-
ast með glöðum og svo var enginn
skilningsrfkari þegar erfiðleikar
steðjuðu að.
Við þökkum henni störfin sem
hún vann í þágu kvenfélagsins og
kveðjum hana með miklum söknuði
en þökkum jafnframt fyi'h' þær perl-
ur minninga sem hún skilur eftir í
hjörtum okkar.
Við vottum systkinum og öðrum
aðstandendum Margrétar okkar
dýpstu samúð.
Blessuð veri minning Margrétar
K. Jónsdóttur.
• Fleiri minningargreinar um
Margréti Katrínu JónsdóUur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Island í 2. sæti
á Rottneros
BRIDS
Kollneros
BIKARKEPPNI
NORÐURLANDA
Bikarkeppni Norðurlandanna
í brids fór fram í Svíþjóð 23.-25.
apríl.
ÍSLAND endaði í 2. sæti í bik-
arkeppni Norðurlandanna í brids
sem haldin er annað hvert ár í
Rottneros í Svíþjóð. Mótið var
haldið í síðustu viku og Island
hafði þar titil að verja en Norð-
menn unnu nokkuð örugglega að
þessu sinni.
Lokastaðan á mótinu var
þessi:
Noregur ....................■;....101
ísland ...........................84
Svíþjóð ..........................78
Danmörk ..........................75
Finnland..........................66
Færeyjar .........................45
Norsku bikarmeistararnir
heita Runar Lillevik, Öyvind Lu-
dvigsen, Jan Mikkelsen og Egil
Furunes en þeir eru ekki í hópi
þekktustu spilara Norðmanna.
Islenska liðið var skipað þeim
Aðalsteini Jörgensen, Ásmundi
Pálssyni, Erni Arnþórssyni og
Guðlaugi R. Jóhannssyni. Þeir
töpuðu fyrsta leiknum naumlega
fyrir Svíum, 14-16, unnu Dani
17-13, töpuðu 8-22 fyrir Norð-
mönnum, unnu Finna 25-4 og
Færeyinga 20-10.
Ólega
Þetta spil úr fyrstu umferð
mótsins leiddi til mikilla svipt-
inga í öllum leikjunum enda mik-
il ólega á ferðinni. Guðlaugur og
Örn hafa varla verið bjartsýnir
eftir spilið en þetta voru sagnir
þar sem þeir sátu NS gegn Peter
Fredin og Magnus Lindkvist:
Norður gefur, NS á hættu, sjá
hendur efst i næsta dálki)
ML GEJ PF ÖA
- 1 lauf 2 spaðar pass
2 grönd 3 lauf pass 3 hjörtu
dobl 3 grönd pass pass
dobl 41auf dobV/
Guðlaugur opnaði á sterku
laufi og 2 spaðar sýndu annað-
hvort spaða eða báða lágliti.
Norður
A K92
V 7
♦ K107
4* ÁKDG72
Austur
AD
V3
♦ D8G532
* 108643
Suður
♦ 10765
VG1098642
♦ 9
*9
Vestur bað um upplýsingar með
2 gröndum og Guðlaugur sagði
eðlilega 3 lauf með þennan góða
lit. 3 hjai’ta sögn Amar virðist
einnig vera sjálfsögð en nú hóf
Lindkvist að dobla.
Gegn 4 laufum spilaði austur
út hjarta upp á ás og vestur spil-
aði meira hjarta sem Guðlaugur
trompaði lágt og austur yfir-
trompaði. Hann spilaði sig út á
laufatíu og Guðlaugur tók
trompin og lagði niður spaða-
kóng. Þegar drottningin féll fékk
Guðlaugur spaðaslag og einnig
tígulslag í lokin en fór samt 3
niður, 800 til Svíanna.
Við hitt borðið sátu Aðalsteinn
og Ásmundur AV en Göran Gerl-
ing og Jan Becklen í NS:
AJ GG ÁP JB
1 lauf 2 grönd pass
- 5 tíglar pass pass
5 hjörtu dobl//
Norður opnaði líka á sterku
laufi og 2 grönd sýndu hálitina.
Aðalsteinn stökk beint f 5 tígla
og norður hefði betur doblað en
mjótt er á mununum hvort sá
samningur vinnst eða tapast.
Þess í stað passaði hann og það
pass var krafa. Suður sagði auð-
vitað 5 hjörtu en nú gat Aðal-
steinn. Þegar orrusturykinu létti
höfðu Aðalsteinn og Ásmundur
uppskorið 1400 og 12 impa.
I leik Færeyja og Danmerkur
spiluðu Sabine Auken og Daniela
von Armin 3 hjörtu dobluð fyrir
Dani og fóru 800 niður en Bogi
Simonsen endaði í 5 laufum og
fór 1400 niður. Þá fóru Finnamir
1100 niður í 4 hjörtum við annað
borðið og einn niður í 5 tíglum
við hitt borðið þannig að Norð-
menn græddu vel á spilinu.
Guðm. Sv. Hermannsson
Vestur
AÁG843
VÁKD5
♦ ÁG4
•f*5
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birt-
ingar endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn
blaðsins í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaup-
vangsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda grein-
amar í símbréfi (569 1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vin-
samlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugi'ein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2.200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanii' í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða
eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
Veður og færð á Netinu ^mbl.is
/\LUTAf= eiTTH\Sj\£> /VK7~7