Morgunblaðið - 05.05.1999, Blaðsíða 69

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 5. MAÍ 1999 69
ANDREA
DAVÍÐSDÓTTIR
+ Andrea Davíðs-
dóttir fæddist á
Ambjargarlæk í
Þverárhlíðarhreppi
í Mýrasýslu hinn 9.
nóvember 1916.
Hún Iést á Sjúkra-
húsi Akraness hinn
24. apríl 1999. For-
eldrar hennar vora
Davíð Þorsteinsson
frá Ambjargarlæk,
f. 22.9. 1877, d. 1.10.
1967 og Guðrún Er-
lendsdóttir frá St-
urlureykjum í Reyk-
holtsdal, f. 3.6.1887,
d. 14.6. 1968. Systkini Andreu
voru: Guðrún, f. 6.10. 1914, d.
18.10. 1995 og Aðalsteinn, f. 4.4.
1919, d. 11.9. 1990. Hinn 9. maí
1935 giftist Andrea Sveini Jóns-
syni, f. 9. október 1910 d. 9. nóv-
ember 1977. Dóttir þeirra er
Hrafnhildur Sveinsdóttir, f. 28.
maí 1936, gift Sigurði Magnús-
syni f. 2. mars 1933 og eiga þau
sex syni. Andrea og Sveinn
skildu. Hinn 20. september 1942
giftist Andrea eftirlifandi eigin-
manni sinum, Magnúsi Kristni
Kristjánssyni, frá Hreðavatni í
Norðurárdalshreppi, f. 28. júm'
1916. Foreldrar hans voru Kri-
stján Eggert Gestsson frá
Tungu í Hörðudal í Dalasýslu, f.
21.12.1880, d. 22.9. 1949 og Sig-
urlaug Daníelsdóttir frá Stór-
gröf í Stafholtstungum í Mýra-
sýslu, f. 7.2. 1877, d. 8.2. 1974.
Börn Andreu og Magnúsar eru:
1) Þorsteinn, f. 6. apríl 1943 og á
hann eina dóttur.
Barnsmóðir hans er
Björk Emilsdóttir, f.
2. september 1954.
2) Magnús, f. 13.
nóvember 1944 í
sambúð með Björgu
Ólafsdóttur, f. 13.
maí 1959. Magnús
var kvæntur Inger
Oddfríði Trausta-
dóttur, f. 13. janúar
1951 og eiga þau
fímm börn. Þau
skildu. 3) Sigurlaug,
f. 10. júlí 1947, gift
Skúla Bergmann
Hákonarsyni, f. 13. janúar 1940
og eiga þau þrjú böra. 4) Guð-
björg, f. 4. nóvember 1952, gift
Hreini Heiðari Árnasyni, f. 31.
mars 1949, d. 24. september
1972. Þau eignuðust eina dóttur.
Guðbjörg á einnig dóttur með
Ingólfí Kristni Þorsteinssyni, f.
7. október 1956. 5) Davíð, f. 31.
mars 1956, kvæntur Margréti
Guðjónsdóttur, f. 7. janúar 1962
og eiga þau þrjú böra.
Andrea og Magnús bjuggu
fyrstu tvö hjúskaparár sín á
Árnbjargarlæk en búskap hófu
þau á Hreðavatni árið 1944. Þau
keyptu síðan jörðina Norðtungu
í Þverárhlíðarhreppi árið 1948
og bjuggu þau þar alla sína bú-
skapartíð.
Utför Andreu fer fram frá
Borgarneskirkju í dag og hefst
athöfhin klukkan 14.
Jarðsett verður í Norðtungu-
kirkjugarði.
Nú þegar tengdamóðir mín
Adda í Norðtungu eins og hún var
oftast kölluð er horfín á braut
koma ótal minningar upp í hug-
ann. Mér var það ljóst frá fyrstu
kynnum að hún hafði mikla per-
sónu að geyma, hún var víðlesin,
skemmtileg og orðheppin svo eftir
var tekið. Adda var hrókur alls
fagnaðar hvar sem hún kom, enda
oft fengin til að semja og flytja
skemmtiefni á samkomum í
hreppnum og víðar. Það var siður
til sveita að semja allt skemmti-
efni heima fyrir og þá var gott fyr-
ir lítinn hrepp að eiga einstakling
með slíka hæfíleika. Þrátt fyrir að
Adda væri lengst af með mjög
stórt heimili gaf hún sér tíma til
lestrar og annarra hugðarefna. Al-
gengt var að það væru fímm til
sex krakkar í sveit í Norðtungu á
sumrin, auk þess átti heimilislaust
eldra fólk alltaf athvarf hjá þeim
hjónum. Gestagangur var alltaf
mikill í Norðtungu, enda fékk eng-
inn að fara hjá garði nema þiggja
veitingar. Adda var einfaldlega
þannig, hún hugsaði fyrst og
fremst um að þjóna öðrum, hún
vildi að öllum liði vel. Nú þegar þú
kveður Adda mín er að koma sá
tími sem þér var mjög kær, grös
að grænka, lömb að fæðast og
heyannir nálgast. Þú varst mjög
áhugasöm um að heyskapur gengi
sem best og mikil og góð hey næð-
ust í hlöðu. Þá munaði um hvern
einstakling, jafnvel vinnukonan
var send í útiverk. Þú stóðst ein
eftir með barnabörnin og sást um
að allir fengju nóg að borða. Það
var mikið lán fyrir okkur hjónin að
fá tækifæri til að ala upp börnin
okkar þrjú í næsta nágrenni við
Þig. Þau nutu þess að hafa ömmu
svo nærri, ömmu sem alltaf var til-
búin að segja þeim sögur eða fara
með kvæði. Þess minnast þau enn
í dag og eru þakklát fyrir. Það var
oft glatt á hjalla í Norðtungu þeg-
ar þú varst í essinu þínu, þá var
erfitt að sjá hver var yngstur í
hópnum. Adda mín, nú þegar
komið er að leiðarlokum vil ég
ásamt fjölskyldu minni þakka þér
fyrir allar þær yndislegu stundir
sem við áttum með þér, stundir
sem ekki gleymast. Megi góður
guð vísa þér til sætis á góðum stað
þar sem þér verður þjónað, þú átt
það skilið.
Skúli Hákonarson.
Elskuleg amma okkar.
Með kærri þökk fyrir umhyggj-
una, gleðina, viskuna og vináttuna.
Umfram allt viljum við þakka þau
forréttindi að fá að alast upp í ná-
lægð við þig og afa.
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfír allt.
Hnigin er sól í sjó.
Sof þú í blíðri ró.
Við höfum vakað nóg.
Værðar þú njóta skalt
Þei, þei og ró.
Þögn breiðist yfir allt.
(Jóhann Jónsson.)
Ragnheiður, Magnús og
Guðmundur Andri.
Nú er hún elsku amma dáin.
Þegar mamma hringdi í okkur
laugardaginn 24. apríl og sagði
okkur þessa sorgarfregn urðum við
hálf dofnar. Amma dáin. Okkur
fannst þetta svo skrítið, hún sem
alltaf hafði verið til staðar frá þvi
að við fæddumst. Það er skrítið að
hugsa til þess að eiga ekki von á
hringingu frá henni eða að eiga
ekki eftir að hitta þessa glaðlegu
og yndislegu konu aftur. Það eru
margar góðar minningar sem við
eigum um hana ömmu. Önnur okk-
ar ólst upp í Norðtungu til þriggja
ára aldurs. Við bjuggum í Borgar-
nesi en upp í Norðtungu var farið
all flestar helgar og óhætt er að
segja að flest öllum sumrum hafi
verið eytt í sveitinni. Þetta var
ómetanlegur tími. Það var svo
margt sem hún amma kenndi okk-
ur og fræddi okkur um. Hugsunin
um það að fara upp í Borgarnes og
hitta ekki ömmu er svo skrítin, svo
tóm. Elsku amma, það var svo
gaman að sitja hjá þér í eldhúsinu
og tala við þig, þú sást alltaf björtu
hliðamar á öllu og oft gerðir þú
góðlátlegt grín að sjálfri þér. Alltaf
tókst þú á móti okkur með opinn
faðm, það var svo yndislegt að
heilsa þér með þínu hlýja faðmlagi.
Elsku amma, við söknum þín og
þinna samverustunda sárt. Við vilj-
um þakka þér fyrir allt það sem þú
veittir okkur í gegnum tíðina.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku afi, megi góður guð veita
þér styrk á þessari sorgarstundu.
Heiða Björg og Maren.
Nú er blessuð Adda æskuvin-
kona mín látin, síðust bama merk-
ishjónanna Davíðs Þorsteinssonar
og Guðrúnar Erlendsdóttur á höf-
uðbólinu Ambjargarlæk í Þverár-
hlíð. Þær systur Guðrún og Andrea
vom meðal bestu æskuvina minna á
löngu liðinni tíð. Ævi þeirra ber
upp á einhverja þær mestu breyt-
ingar sem gerst hafa frá landnáms-
tíð. Þær systur og Aðalsteinn, sem
var yngstur, hafa fæðst í torfbæ, að
vísu myndarlegum, en þó ekki mik-
ið frábmgðnum því sem þá gerðist í
sveitum landsins. En þessi systkini
áttu eftir að alast upp á einhverju
glæsilegasta heimili sem til var á
Islandi rétt eftir 1920.Hinn mikli
fjáraflamaður og vitmaður, Davíð
Þorsteinsson, reisti íbúðarhús sitt
líklega kringum 1921 eða tvö, sem í
augum þeirrar tíðar var líkara höll,
með yfír 20 íveruherbergjum fyrir
eina fjölskyldu sem víst var aldrei
færri en 13-20 manns. Guðrún Er-
lendsdóttir húsfreyja hafði allt sem
til þurfti að reka slíkt heimili með
þeim glæsibrag og myndarskap,
sem hlaut almannalof. Bygging
þessa húss var svo einstæð á þeirri
tíð að nútímamenn geta tæplega
skilið þá undmn sem bygging þessi
vakti: Um 1916, þá 8 ára, fór ég
með móður minni í heimsókn til
föðursystur minnar, Þorgerðar
Oddsdóttur, og manns hennar,
Magnúsar Péturssonar að Lækjar-
koti í Þverárhlíð, næsta bæ utan við
Arnbj argarlæk. Þá vom alls staðar
torfbæir og þeir ekla merkilegar
vistaverur í augum nútíma fólks. Á
einstaka stað vom komin timbur-
hús, ég man ekki eftir steinhúsi,
þótt það geti hafa verið á Steinum
og í Svignaskarði. Átta ámm seinna
fór ég þessa sömu leið. Þá vom ein-
hver hús víst komin hér og þar, en
mest var talað um Ambjargarlækj-
arhúsið. Það þótti hreinasta undur.
Þá vom þær systur Guðrún og
Andrea orðnar efnilegir unglingar
og ég man eftir Aðalsteini sem litl-
um fallegum dreng í bláum frakka
með stráhatt, líklega ferðbúinn eitt-
hvað. Á þessu höfðingsheimili uxu
þær systur upp og urðu fallegar
stúlkur, miklir hestamenn eins og
Guðrún móðir þeirra, kátar og
skemmtilegar. Heimilið var að
sjálfsögðu miðstöð sveitarinnar.
Þar var gestkvæmt enda Davíð
bóndi að sjálfsögðu hreppstjóri,
valdamaður í sínu umhverfí. Þessi
fjölskylda var afar vinsæl og mikils
metin af öllum sínum nágrönnum.
Bömin áttu eftir að sitja hvert sitt
höfuðból, Guðrún á Gmnd í Skorra-
dal, Andrea í Norðtungu og Aðal-
steinn á föðurleifð sinni, Ambjarg-
arlæk. Ég hitti þær systur síðast
sem aldraðar konur og kom þá í
ljós hve þær líktust hvor í sína ætt-
ina, Guðrún líktist móður sinni en
Andrea föður sínum. Ég get skrifað
langt mál um minningar frá þessu
mikla heimili Ambjargarlæk, en
kæmst er mér minningin um þær
systur báðar sem ég sé fyrir mér
frá löngu liðnum tíma, glæsilegar,
glaðar og kátar í stómm vinahópi.
Og ég kveð Öddu mína elskulega,
sem ég býst við að hitta bráðum á
landi lifenda, með öllum okkar
gömlu vinum.
Aðstandendum votta ég innilega
samúð.
Sigurveig Guðmundsdóttir.
+
Elsku móðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG SVANDÍS JÓHANNESDÓTTIR
frá Patreksfirði,
Eyrargötu 40,
Eyrarbakka,
verður jarðsett frá Eyrarbakkakirkju föstu-
daginn 7. maí kl. 15.00.
Svanfríður Jóhanna Stefánsdóttir,
Guðbjörg Svandís Gísladóttir, Anton Antonsson,
Jón Ingi Gíslason,
Hildur Rós Guðbjargardóttir,
Sigurður Antonsson.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG RÓSA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 40,
lést á heimili sínu að kvöldi mánudagsins 3. maí.
Siguriaug Guðmundsdóttir, Jón Valgeir Guðmundsson,
Guðjón H. Guðmundsson, Valgerður Hauksdóttir,
Anna Guðmundsdóttir Bjornstál,Ulf Bjornstál,
Lára Guðmundsdóttir, Jón Albert Sigurbjörnsson,
Þuriður Bryndfs Guðmundsdóttir, Heimir Guðbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær systir mín,
GUÐRÚN INGÓLFSDÓTTIR
frá Fornusöndum,
síðast til heimilis á
Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi, mánu-
daginn 3. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd systkinanna,
Torfí Ingólfsson.
+
Ástkær móðir okkar,
ANNA JÓNA ÞÓRÐARDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Seilugranda 6,
lést á heimili sínu að kvöldi mánudagsins
3. maí.
Börn hinnar látnu.
+
Elskuleg frænka okkar,
INGUNN KRISTJANA ÞORKELSDÓTTIR,
Seljavegi 7,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 4. maí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásta Þórsdóttir,
Stella Stefándsdóttir.
+
Systir mín,
SESSELJA EINARSDÓTTIR BJARNASON
frá ísafirði,
lést í Danmörku sunnudaginn 2. maí. Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Þórunn Einarsdóttir.
+
Ástkær fósturfaðir minn,
KRISTJÁN PÁLSSON
bifreiðastjóri,
Lönguhlíð 18,
Bíldudal,
verður jarðsunginn frá Bíldudalskirkju
föstudaginn 7. maí kl.14.00.
Sigrún Ellen Einarsdóttir.