Skírnir - 01.01.1847, Qupperneq 15

17
Uækkaf) meir og meir í verði. Hróbjartur stakk upp
á, af) taka skyldi tollinn af Jiessari varningstegund.
Enn er ein fófmrtegund, er höfö er til fóBurs í
Vesturhcimi, hiö svo kalla&a hrísfófiur, og Jiykir ]>af)
jafnvel betra til fóburs, enn kökurnar úr ”raps”-
fræinu; Jiessa fófiurtegund hefur til ]>essa tíma ekki
mátt ílytja til Englands, því hún hefur verib talin
eins konar mjöltegund. En nú skyldi leyfa, af) hún
yrfii flutt til Englands öldungis tolllaust. — I sama
fló&inu, sem Hróbjartur bar fram breytinguna á korn-
lögunum, kom hann og fram mef) þá uppástungu,
eins og áöur er sagt, afi sumpart skyldi meb öllu
taka af tollinn á ýmsum matvælum, en sumpart
skyldi lækka hann, og þaS þegar í stab, t. a. m.
tollinn á smjöri og osti og hörburn fiski; en taka hann
af meb öllu á svínakjöti og á nýju og söltubu uxa-
kjöti o. s. frv., og þótti honum sem sveitabóndinn
þyrfti eigi ab kippa sjer upp vií> slíkt, því í ýmsa
stabi yrbi nú ab því skapi allt hægra fyrir honum, þegar
búib væri aö taka af tollinn á hinum ábur greindu
fófmrtegundum, og mvndi aö minnsta kosti í þessu
efni standast á kostnaöur og ábati fyrir honum. Eins
skvldi taka af tollinn á öllum aöfluttum nautum og
fjenaöi, o. s. frv. Lagöi Hróbjartur þetta svo niöur
fyrir jaröeigendunum og leiguliÖum þeirra, aö þeir
vröu aö gá þess, aö bæöi þeir og verksmiöja-eigend-
urnir yröu aö láta sig leiöa fremur af þjóörækni,
enn sjerplægni í þessu efni, og þá myndu bæöi þeir
og allir aörir hafa hag af frumvarpi því, er hann
heföi nú komiö fram meö. En Hróbjartur vildi og
minnast jaröeigendanna, aö sínu leyti eins og sveita-
bóndans og verksmiöja-eigendanna, þegar hann stakk
3