Skírnir - 01.01.1873, Blaðsíða 13
ALMENN TÍÐINDJ.
13
' me8 Prússum og Rússum gjöra mjög orS á viðbúnaði Rússa á
vestur-landamærum sínum. Hins vegar hafa beyrzt þær sögur af
Prússum, aí) liBsforíngjar jpeirra legSu nú mikiS kapp á aS nema
rússneska tungu, og kynna sjer landsiag á Rússlandi; þykir J>a8
ekki góSs viti, er menn minnast þess, aS rjett á undan Sadowa-
stríSinu 1866 voru þeir allir í ákafa a8 keppast viS aS nema
tungu Böhmensbúa (þar var barizt). þjóSverjar hafa jafnvel ekki
boriS á móti því sjálfir, aS þeim leiki hugur á Póllandi; mundu
helzt kjósa, aS landamærin færSust alla leiS austur aS Dnie-
per, en viSunandi, þótt ekki eignuSust þeir lengra en aS
Weichsel. þeir segja, aS Pólverjum megi vera þága í aS komast
undir væng „hins roikla menntunarríkis” (þýzkalands) og verSa
aS njótandi allrar þeirrar blessunar, er menntun og góSir siSir
færi þeim í skaut. I sumar er var (í sept.) var haldin hátíS
mikil í Marienburg í Prússlandi vestra, í minningu þess, aS þá
voru hundraS ár liSin siSan, þau FriSrik mikli, Katrín önnur
Rússadrottning og Maria Theresia Austurríkisdrottning brytjuSu
Pólland á milli sín, en í þeim skiptum hlutu Prússar hjeraS
þaS, er Marienburg liggur M. Vilhjálmur keisari var viSstaddur
hátíSarhaldiS, og kom þar fram af hendi hans og annai'a sú skoS-
un, aS Pólverjar í löndum Prússa mættu knnna FriSrik mikla
mestu þakkir fyrir, aS hann hefSi (lmeStekiS þá náSarsamlega
inn í ríki sitt”. því má nærri geta, hvernig Pólverjum verSur
viS slík ummæli, enda voru blöS þeirra hamslaus, og kölluSu
þjóSverja (lbæta gráu ofan á svart”. Pólverjar mundu varla hafa
trúaS því fyrir nokkrum árum síSan, aS nokkurn tíma mundi um
heilt gróa rneS þeim og Rússum, en svo mikill stuggur er þeim
nú farinn aS standa af þjóSverjum, aS þeir eru koranir á
fremsta hlunn meS aS sættast viS Rússa heilum sáttum.
Austræna máliS þekkja flestir lesendur Skírnis aS fornu
fari. J>ar voru fyrrum málsaSiiar annars vegar Frakkar og Eng-
lendingar, hins vegar Rússar. Rússum hefur um langan aldur
leikiS mikill eignarhugur á löndurn þeim viS Stólpasund og Svarta-
haf vestanvert, er Tyrkjasoldán ræSur fyrir, enda eru þau all-eigu-
leg margra hluta vegna, einkum fyrir Rússa; hefur fyrirætlun
þeirra veriS, aS flæma Tyrki aiveg burt úr NorSurálfu og munu