Skírnir - 01.01.1873, Qupperneq 119

ÍTALÍA.
119
Frakkar voru hörundsárari, og há8u sig undanþegna slíkum
hnjóðsyrðum; en Antonelli svaraði erindreka þeirra ekki ö8ru,
en a8 sjer fyndist óþarfa vi8kvæmni, a8 vera a3 fá sjer þa8 til,
t>ótt gömlum manni hráSlyndum yr8i eitthva8 a8 or3i í vi8ræ8um
vi8 kunningja sína. — J>a8 er heldur ekki örgrannt um, a8 stund-
um líti svo út, sem farnir sjeu a8 koma á hann elliórar. þannig
kom hann einu sinni me8 fú kenningu vi8 nokkra e8almenn úr
Róm, er fluttu honum fagna3arkve8ju, a8 Kristur hef8i veri3
mesti höf8ingjavinur, og leiddi þau rök a8 sínu máli, a8 hann
hef3i látiS sig fæ8ast af höf8ingjaætt (kyni DavíBs konungs).
þetta var textinn; svo kom ((útleggingin”: a8 e3almenn og klerkar
væru hezta sto8 hverrar stjórnar, en (vei þeim höf8ingja, er hefur
(ilý8inn” a8 sto8 undir ríki sínu”. „þaS hefur jafnvel opt hori8
vi8, a8 hinn blindaSi lý8ur hefur kollvarpa8 hásæti rjettlátra
konunga, og hyernig mun þá þeim rei8a af, er reisa sjer kon-
ungssæti me8 ranglæti og ofríki, ránum og þjófnaSi” (einsog
Viktor konungur t. a. m.). — Opt hefur frjettzt, a8 páfi væri
kominn á flugstíg me8 a8 flytja sig burt úr Róm, en ekki hefur
or3i8 neitt af því enn, enda er mælt a8 Thiers hafi he8i8 hann
a3 vera kyrran, því a8 á Frakklandi mun hann helzt hafa hugsaS
til bústa8ar. — Píus níundi er reyndar hraustur enn þá og ern,
þótt aldra3ur sje, en fariS cr þó a8 hugsa um, hver eigi a8
ver8a eptirma8ur hans. Er mælt, a8 Pius sjálfur mundi helzt
kjósa til þess Patrizzi kardínála, fyrir því a8 hann kvaS vera
mikill Kristmunkavin, og maSur har8ur og einbeittur. Svo er
mál me8 vexti, a8 Austurríkiskeisari, Neapelskonungur, Spánar-
konungur og stjórn Frakka áttu a3 fornu fari heimild til a8
þiggja páfaefni undan kosningu (kardínálarnir kjósa), ef þeim
líkaSi ekki maSurinn, og þess rjettar mun eiga a8 neyta vi8 Pa-
trizzi; en vi8 þeim lekanum ætlar Píus níundi a8 sjá me8 því,
a8 taka þenna rjett úr lögum, e8a þá a8 kjósa sjálfur eptirmann
sinn, hvorttveggja í krapti óskeikunarvalds síns, eins og hver
ma8ur skilur. Píus er ókvalrá8ur og öruggur, og treystir því
alltaf, a3 María mey muni einhvern tima launa sjer grei8ann, er
hann lögleiddi „flekklausan getnaS” hennar, því a3 hana hefur
hann kosi8 sjer a8 verndardýrling. J>a8 mundi t. a. m. (eins og