Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Side 16

16
síSur viS, a& fara á fundi hfcr a5 fást viS slíkt, [>areS
þess er þegar von, a5 ráSgjafa[)íng verSi sett á Islandi,
og má þar betur ræSa slík mál. Hins vegar liafa nefnd-
armeun tekiS ser meira fyrir, enn tii er ætlaS í frum-
varpinu og nefndin á Islandi hefir stúngiS uppá; vilja
þeir, a5 afbrot þau, er getiS er í tilskipun 13da dag Juním.
1787 3 kap. 7 gr., sæti sókn af hendi y firvaldsins, aS
minusta kosti sum af þeiin. En vera má, afe gyldar ástæ5ur
seu til þess, aS nefndin á Islaudi hefir aS eins getiS af-
brota þeirra , er greind eru í úrskurSi 17da dag Júlím.
181C; því þaS er eingi efi á því, a5 minna er variS í
ákvarSanir þær, er getiS er í grein þeirri, er nú nefnda
eg, úr tilskipun 13da dag Júnim. 1787, nema þær ákvarS-
anirnar er ítrekaSar eru eSa hertar í úrskurSinum 1816;
og þaS á eigi heldur neinnvegin viS sum af afbrotum
þeira , er getiS er f tilskipaninni, aS yfirvaldiS eigi sókn
um þau, t. a. m. þá tekin eru æSarfuglsegg heimildarlaust
eSa skotin er æSarfugl, þar -er eigi hefir veriS lýst lög-
helgi yfir á þaun hátt, er inælt er í úrskurSi 17da dag
Júlím. 1816. þaS er víSa óglöggt, aS hve miklu leiti
saman ber ákvörSunum þeim, er geíiS er í tilsk. 13da dag
Júním. 1787 og úrsk. 17da dag Júli'm. 1816 og ætti þaS
fyrir þá sök því si'Sur viS, aS fara aS hreifa nokkuS viS
slíku ; yrSi þá og eigi hjá því komist, ab taka aliar ákvarS-
auirnar fyrir og gjörskoSa þær.
I þriSju greininni Iiefir ncfndin stúngiS uppá því, a5
sá, er sekur verSur, borgi inálskostuaS allan, þá er yfir-
valdiS á sókn á máli, og er þaS vitaskuld, a5 svo á aS
vera, og þann veg er fyrir-mæit i 13 gr. aukatekjuskrár
Isiands, er dagsett er löda dag Septembers 1830; er þar
taiaS um mál öll, er yfirvaldiS á sókn á, og eigi uefnd
glæpamál. A5 síSustu vil eg geta greiuar þeirrar, er var
í niSurlagi athugaseinda nefndarinnar, og hlýt eg þá aS
ítreka þau orS inín, aS eg hygg, ab þaS eigi ekki viS aS
þessu sinni aS fara aS hreifa viS tvímælum þeim, er vera
má aS sbu í lögunum um refsíngu þá, er miSar til aS friSa