Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Page 135

135
imi TerÖur. þab ern 2 aSalástæSnr sem færfar eru til
met) Rejkjavík: önnur sú, a5 menn fengi þar þegar hent-
ugt liúsrúm, án serligs kostnaöar, önnur er sú, að Reykja-
vík er aöalbær á landinu. Hvab enu síðara viðvíkur,
þá er það raunar hálfundarligt ab tala þar um aðalbæ;
því að minni vitund, og eg held eg hafi glöggvar fregnir
um þetta atriði, þá búa ekki aðrir í bænum enn stipt-
amtmaður og bæjarfógeti, nema danskir verzlunarmenn,
fáeinir handibnamenn og nokkrir íiskimenn. þab verbur
því varla svo mikils hagræðis ue kosta að vænta, sern
álitsskja! embættismannanna virðist að benda til; þar eru
varla almenn herbergi handa gestum, allrasizt á þeim árs-
tíma þegar bærinu er troðfullur af sveitamönnum, sem
koma þángað til kaupskapar. Aðalkosturinn við Reykjavík
verbur þá liúsrúmið, að menn geta nýtt til þess skóla-
húsib, cn bæbi mtindi kosta nokkuð umbúnabur lianda
þfnginu, enda virðist mbr ab menn ætti ekki að Iiorfa of-
mjög í ddlftin kostnaðarauka, sem alls einusinni ber að
höndum, þegar slfkt er öbruinegin sem alþfng er; það
mundi og verða auðvelt að fá liúsrúm ef tekib væri lán
eba þvílfkt. Með þfngvöllum inælir það aptur á móti: að
þar mætast ekki allfáar af enum helztu þjóðbrautmn ; þar
er stabur sem hið forna alþíng hefir verið haldið um 800
ár samfieytt, og þó dvöliu þar kunni ratinar ekki að vera
enum dönsku embættismönnum mjög þægilig, þá munii
þeir verða mjög fáir þar á þfiiginu, enda verbur sú dvöl Is-
lendfngum hiu yndælasta. Islendfugar liafa mikin óþokka
á Reykjavík, því þeim þykir sá amli sem þaðan kemur
vera móthverfur þjóðerni sfnu og þjóðligri framför, eu
þíngvöll tigna þeir og elska meir enu nokkurn stað ann-
ann. Eg held þessvegna, að þab se ekki lítilsvert Iivorr
staðurinn tekinn er ; því þegar setja á slíkt á fót, einsog
þíng þetta er, sem þarf að vísu að allt það sö hagnýtt
er hafib getur liuga þjóðarinnar, og því miklu heldur á
Isiandi, enn annarstaðar, sem landsmenn geta síður tekib
slfkum tilfiniiingum og eiga bágara með ab iunræta sér