Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Side 183

183
{jvi væri koraið viö stofmin þiogsins og eblíng, afe það
væri þegar lagab að skapi þjóðnrinnar, og næbi undireins
hylli landsmar.na og yrÖi þeim ástsælt. Eg hefi því eigi
getað annað enn róið að því öllum árum, að eð fyrsta
alþíng yrði þannig sett, að nokkurnvegin mætti gjöra
ser von um, að það mundi ebla þjóðligar framfarir Is-
lendinga, því þær munu eflaust vera miklu minni hjá
þeim enn oss. Eg hefi því borið upp þrjú breytíngarat-
kvæði, auk abalatkvæðis minna hluta nefndarinnar við 7du
greinina. Mer liefir reyndar ávallt verið auðsætt, ab enn-
þótt kosníngarrettur og kjörgengi væri rýmkuð þannig, sem
minni hluti nefndarinnar hefir stúngið uppá, þá mætti
varla álíta, að nóg væri aðgjört fyrir það, og liefi eg getið
þess með berum orðum, að miklu betur inundi fara að
kosníngarröttur og kjörgengi væri komin undir lausafjár-
eign, t. a. m. skiptiti'und, heldurenn fasteign eða byggíngu,
og sannfærbist eg enn betnr um þetta þá er eg las frum-
varp Melsteðs kammerráðs. En hinsvegar las eg í lófa
mer, að eg mundi eigi fá þíngmenn lier til að færa betur
fram, og vilda eg því heldur fallast á atkvæbi minna hluta
nefndarinnar, og styðja það. Nú hefir konúngsfulltrúi
inælt íinóti, og þykir honum einkarmiklu varða, að embætt-
ismanna-nefndin íslenzka hefir einmidt inælt með þeim
kosníngarlögnm í einu hljóði, er stúngið er uppá í fruin-
varpinu, en eg vil þó biðja þíngmenn að gæta eins, og
skiptir þab einkarmiklu að minni hyggju, að þó nefndar-
menn hafi verið samróma í þessu, þá hefir það leidt beint
af því, ab þeir vorn allir eins samdóma í, ab eigi mætti
annab enn laga eð nýja þíng á Islandi með öllu eptir mynd
og líki enna dönsku þjóðþi'nga; ■ en eg vona að eg Iiafi
þegar sýnt til hlýtar live rángt þetta er, þar er eg ski'r-
skotaða til orðatiltækjanna í úrskurði konúngs sjálfs, þeim
er fyrst hreifði máli þessu, og þá sýnda eg jafnframt, að
það var tignarligur vilji konúngs, að þó þíng þetta ætti
eigi að liafa önnur störf eðn meiri enn þjóðþíng Dana, þá
skyldi þó laga það að öðru leiti svo vel, sem unnt væri,