Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Side 188

188
liarbla gildii ástæSu fyrir slíkri uppástúngu, því Islendiugar
mundi eigi a5 öðrum kosti eiga eius liægt með að kynna
sör [jaÖ er fram færi á þínginu, og ver eigum nú; það
má ráöa af lagafrumvarpinu, enda heflr konúngsfulltrúi
viSurkennt það. En ef þessu er svo háttað, og allir hljóta
að játa, að mest sé komið undir þvi', ab atgjörðir þíngsins
verði heyrum kiinnar, þá er mér spurn, hvort það sé í nokk-
urn máta hvað ámóti öðru, að vér mælum með því héban,
að atgjörðir þíngmanna verði kunnar með þeim hætti, er
einn á við á Islandi? Islendíngar þeir, er búa í Kaup-
mannahöfn, hafa og sagt með berum orðum, að þeir geti
eigi ímyndað sér að þíngið fái staðizt, nema hverr megi
vera viðstaddur á þíngi er vill, einsog sibur var til um 800
ára, meban alþíng eb forna stób. Hugsan Islendínga um
þetta, og endurminníng þess, er svo samgróin skoðun þeirra
á máli þessu, að vera má ab þeir þyldi eigi að þeim væri
synjað þess, eða, ef til vill, að þíngib yrði þeim viður-
stygb meb því móti. þareð svo stendur á, virðist mér
að harbla góðar ástæður sé til þess fyrir þíngmenn hér, að
mæla meb, að allt fari frain á alþíngi, svo hverr megi heyra
er vill. Vér skulum sannliga eigi rábast í ab fjatla um
lagafrumvarpið eða breyta því að nauðsynjalausu, en þab,
er vér getum gjört, þorum að gjöra, og eigurn að gjöra,
er að stínga uppá öllura endurbótum á frumvarpinu, þeiin
er vér hljótum að álíta, eptir eðli þíngs þess er stofna
skal, og ákvörðun, að nauðsynligar sé og leyfiligar, en
það eru slíkar endurbætur, ab þíng Daua á heimiit
ab gjöra. 78da grein frumvarpsins þarf og því miklu
framar endurbótar við, ab liún ákveður beinlínis, að eigi
skuli búa atgjörðir þingmanna undir prentun og birta,
fyrrenn þíngi sé slitið; því þá ber miklu brýnni nauðsyn
til, að hverr og einn megi vera viðstaddur á þíngi, er vill.
Annars vegar sýnist inér og, sem komast mætti hjá ilrætti
þessum á prentuninni, því stjórnin inuu eflaust eiga vald
á að koma prentsmiðjunni í það lag, ab nokkru fljótar
gángi undan henni, því eg veit eigi betur enn að prent-