Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Blaðsíða 192

192
knúðir af ást á fósturjörfeu sinni, og aö f»eir hafi eigi
látib annað í Ijósi enn f>að, er( [>eir voru sannfærðir ura
með öllu. En |)ó Kristensen raálafærslumanni, er fengið
hefir skírteini sín frá inönnum þessum, þyki vonanda, að
þingmenn hér muni ætla svo á þau, að þeir leggi átykt»
á raálið, þá virfcist mér þvertámóti, að ráðligra sé, ab eð
nýa iagahoð fái eigi stöðugt lagagiidi fyrrenn lníib er að
leita álits manna, er búa á Islandi, og lifa þar i raarg-
breyttari stöðu, er hindur þá r/kar við landið. — Kon-
úngsfulltrúi hefir reyndar sagt, að frumvarp þetta hafi
verið eins vel íhugað og lagaboð þau, er fyrrum voru
sarain um þjóbþíng Dana og birt voru 1834. En eg verð
þó að geta þess, að í þann tíð var kvadt til fundar, og
voru þar, auk embættismanna, raenn úr ýmsum öðrum
stéttum, þeir er dæraa skj’ldu um frumvarpið. Frumvarp
þetta er þaráraóti saraið eptir uppástúngu nefudar, er í
voru embættismenn einir á Islandi, án þess að leitað væri
álits annarra landsmanna. Eg dreg engan efa á, að menn
þessir sé skynsamir og vel að sér; en greindir alraúgamenn
hefði og, að minni hyggju, átt að segja álit sitt um raái
þetta. Að þetta sé og viljí stjórnarinnar er auðsætt af
því, að ár 1831 var amtmönuum á Islandi bobið, að ráb-
færa sig við skynsama menn og réttsýna, ennþótt eigi væri
embættismeun, ura mál þetta. Eg ímynda raér því, að
til þess að koma lagi á mál þetta og gjöra þíngið þjóðiigt
og ebla traust landsraanna á því, einsog eflaust er vilji
konúngs og ósk, þá væri réttast ab kveðja til nokkra
raenn, ieika sem lærða, og láta þá segja álit sitt um stofn-
un þíngsins, einsog gjört var hér íDanmörku; og þó nokk-
ur dvöl yrði á við þetta, þá mundi Islendingar láta sér
það vel lynda. En þareð eg hefi eigi borið upp neitt breyt-
íngaratkvæði, þá held eg, að eg gjöri réttast í ab fallast
á aðalatkvæbi nefndarinuar, því það er ailáþekkt áliti sjálfs
mín. þarámóti get eg eigi raælt með uppástúngu Lehinanns
kandidats, að lagafrumvarpið skuli fá lagagildi fyrst um
sinn, því það væri eflaust ísjárvert og óvenjuligt, og ef