Gefn - 01.01.1873, Síða 25

Gefn - 01.01.1873, Síða 25
25 altítt í katólskum sið. og þá er það komið inn í rnálið eptir kristni, og gefu>- það bendíngu um að kvæðið sé ort í kristni og þess vegna einmitt á íslandi, en ekki á dögnm Sigurðar hríngs, eins og Munch áleit. Kristin kona kemur fyrir í Gróugaldri. í Völuspá eru líka nefndar »töflur«. sem er á latínu »tabulae« (á íslendsku hafa menn sjálfsagt ætíð sagt »töblur«), og orðlengjum vér þetta svo ekki meir, en minn- um á orð J>órðar Möbiusar, er hann kveður að öllum þessum »óekta« mönnum með fullum stöfum, þar hann segir hreint út, að latínsk orð sem finnist í Völuspá og öðrum Eddu- kviðum, sé þángað komin fyrir krapt kirkjunnar og klerk- anna (í »íiber die altnordische Sprache« 1872 bls. 27); þar með er beinlínis gefið, að lærðir (o: klerkvígðir) menn sé þeir hinir einu, sem Eddukviðurnar verði eignaðar, og þessir menn gátu engir aðrir verið en Íslendíngar, eins og vér opt höfum tekið fram (sbr. bls. 10 hér að fráman). ísland er aldrei nefnt í Eddukviðunum, né nokkur íslends- kur staður, sem ekki er von, því þar var aldrei tækifæri til þess. En sumstaðar merkist landvort allglögglega í gegnum skáldablæjuna; köldum og heiðríkum anda slær stundum fyrir, eða þá hita af brennandi eldslogum. í Brynhildarkviðu II 8 stendur: »opt gengr húu innan ills um fyld ísa ok jökla aptan hvern«: hér er ekki meiníngin, að hún (Bryn- hildur) sé full af ísum og jöklum, því slik smekkleysa dettur engum skáldlegum manni í hug, þó svo sé ætlað í enni miklu útgáfu af Sæmundar-Eddu (II 215) og siðan þannig skilið af öðrum; en hún gekk ísa og jökla o: um ófijóvar eyðistöðvar; ýngri skáld segja, að ísinn bráðni um hjarta manns (um harða og tilfinníngarlitla menn), en í fornum kveðskap hef eg aldrei séð það; hér eru ísar og jöklar eða ófrjó ör- æfi sett sem samsvarandi til ennar grimmlegu heiptar sem Brynhildur var altekin af, og þessi hugmynd kemur optar fyrir, raunar í öðru sambandi, eitis og við er að búast af mönnum sem voru ís og jöklum vanir, en það voru einmitt Íslendíngar, en ekki Norðmenn, hversu mjög sem frjósa kann
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110

x

Gefn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.