Gefn - 01.01.1873, Side 56

Gefn - 01.01.1873, Side 56
56 staðar fengnir J>eir menn sem hafa lagt það fyrir sig og kunna að því; en hvað vorum eigin íslendsku hlutföllum viðvíkur, þá fáum vér ekki betur séð, en að hæir og hós geti orðiö bygð án mjög djúpsettrar kunnáttu, ef hugvit og hagsýni er annars öðrumegin, nema ef vera skyldi einhverjar stórar byggíngar, sem varla eru hjá oss. Menntun og uppfræðíng eiga ekki að gera menn lærða hagfræðínga eða húmenn, en í þeim er hulinn kraptur, sem fer í gegnum andann og styrkir hann og eflir til góðra og nytsamlegra hluta. Afl menntunarinnar kemur raunar fram í verkunum, en ekki beinlínis, heldur dreifist það ót um allt lífið. Enginn getur neitað því, að söguruar gera jafn mikið gagn sem gaman; en í hverju er þetta gagn innifaliðj' hvaða gagn hafa sögurnar gert? þær hafa gert það gagn, að þær hafa varðveitt þjóðerni vort óraskað í gegnum aldirnar, og þær munu ásamt rithöfund- unum og öðrum duglegum mönnum verja það og geyma, þó ýmsar tilraunir sé gerðar til þess að eyða því, og þó menn neiti að vér eigum oss nokkurt sérstaklegt þjóðerni, þá mun það samt ekki haggast fyrir það. Fornöldin og sögurnar um liana eiga ekki að gera það að verkum, að vér förum í brynju og tökum öxi í hönd til þess að drepa hvorr annan; en andirin stinnist og stælist af krapti fornald- arinnar, sem leggur til vor eins og frosthreinn vindblær frá sögunum. Sama er að segja um annað; enginn verður betri hákarlamaður eða selveiðamaður þó hann læri dýra- fræði; en hin verulega þekkíng eða kunnátta til allra þessara hluta kemur til vor um allt annan veg en lærdómsveginn, því á honum lærir enginn tökin á lífinu; í lærdómsbókum skólanna eða eiginlegum skólabókum stendur því nær ekkert af því sem þarfir lífsins heimta, heldur einóngis enar allra- helstu grundvallarreglur þekkíngarinnar yfir höfuð. {>að er sjálfsagt, að þeir sem vilja stunda jarðyrkju, þeir verða að læra jarðyrkju; þeir sem vilja stunda siglíngar, þeir verða að læra siglíngar, og til þessa ættum vér að fá skóla og spila þar upp á eigin spítur, en hvorki vera að sækja til þess um penínga hjá stjórninni, né heldur ætlast til þess
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110

x

Gefn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.