Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1886, Qupperneq 11

11
hinar björtu nætur miður vel fallnar fyrir jurtalifið,
þar eð því, eins og menn vita, er svo háttað, að lítið
eða ekkert náttfall fellur, er næturnar eru bjartar, sem
annars hefði getað bætt dálítið úr regnskort-
inum.
Tilraunirnar eru gjörðar í garðinum mínum hjer
í Reykjavík, sem er luktur næst um því 3 álna háum
skíðgarði úr plönkum og er milli 3000 og 4000 □
álnir á stærð. Garðurinn hefur áður verið kirkjugarð-
ur, en hefur í nálega 40 ár verið hirtur eins og tún,
þangað til að jeg tók hann fyrir sáðgarð. Moldarlagið
er hjer um bil 2 álna þykkt og þar undir malarlag,
sem mun vera gamall sjávarbotn. Moldin geymir í
sjer mjög mikið af pörtutn þeim, er til heyra hinni lifand1
náttúru (organiske Bestanddele); askan af henni sáldaðri
(den glödede Fiinjord) er eptir nokkrum vísindalegum
sundurliðunum (Analyser) 53°/o- Jörðin er auðug af
járnsambandi (járn-dioxid) og leirjörð; en hversu
mikið er af efnum þessum, hef jeg enn þá eigi haft
tækifæri til þess að láta rannsaka. Sá annmarki, að
jörðin hefur legið svo lengi hirðingarlaus, þannig, að
loptið hefur eigi náð að komast nógu greiðlega að
moldinni, sem lá undir grassverðinum, hefur orðið
til meins mörgum gróðrartilraunum mínum, eins og t.
d. byggi. Bygg, er sáð var í jörð, sem rjett fyrir sán-
inguna var ristur af gamli grassvörðurinn, náði varla
hálfri hæð á við bygg, sem sama daginn var sáð í
jörð, sem hafði verið yrkt í eitt ár, og á þetta lága
bygg komu alls engin öx. Jeg ætla hjer að geta þess,
að tilraunir þær, er jeg gjörði sumarið 1883, voru eigi
gjörðar í þessum garði, heldur í öðrum, vel ræktuðum
garði, en sem eigi var jafnvel girtur, og semjeghafð1
fengið til afnotkunar fyrsta sumarið, er jeg var hjer
á landi. Enda þótt garðurinn minn sje nú vel girtur,