Eimreiðin - 01.07.1918, Blaðsíða 65

Eimreiðin]
LöGMÁL HINS ÓSÝNILEGA
193
hann ruglist ekki og lendi ekki alt í rugli og skynvillum,
enda eru hættulegar freistingar nærri; því mannfjöldinn firtist
ef allar tilraunir mishepnast. Mælt er og aö hrekkjabrögö
geti eins komiö handan aö, og er þá miöillinn illa staddur.
Eftir 28 ára reynslu þykjast hinir hálærðu spekingar Sálar-
rannsóknarfélagsins, ekki hafa fundið nema tvo miðla, sem
aldrei hafi hneykslað þeirra vísindalegu skarpskygni, með
einhverjum hégóma eöa brögðum. Samviska, samviska! verður
mér að segja. Lítið verður þá heimtað af óbreytta fólkinu, sem
ekkert þekkir til vísindanna, en óskar aðstoðar þeirra, sem
þykjast kunna að hafa tal af hinum framliðnu, en af tómu
þekkingarleysi megna ekki að sundurgreina raddirnar og
þekkja hverjar eru frá dánum og hverjar frá lifandi mönnum.
Þessi raunalega og ófullnægjandi afkoma kemur oss til
að spyrja: Hví eru þessir miðlar og opinberu spíritistar óáreið-
anlegir sem stétt? — Vísindamenn, sem vel hafa kynt sér
hreyfinguna, fullyrða að tvenskonar andar birtist, góðir og
illir. Misjafnir andar geta framkomið um sömu dyr og hinir
góðu. Engin föst regla virðist vera til aðskilnaðar andanna,
meðan tilraunir fara fram. Svedenborg segir, að þar sem góðu
andamir stefni til hærri stöðva, dragist hinir slæmu niður
á við og sem næst ti! þeirra gömlu stöðva heimsku, hégóma og
synda. Hér er mikið umhugsunarefni. Má vera að vér skiljum
betur afstöðuna, ef vér athugum vel sálar og persónueinkenni
hinna framliðnu vina vorra; að oss skiljist hvers vegna þeir birt-
ast oss ekki oftar, sem sé sakir þess, að eðli þeirra er orðið
of andlegt til þess að þeir megni að gera vart við sig. Mér
koma i hug sex ástæður þess, að slíkir geri oss ekki vart við
sig. Fyrst sú ástæða, að allir þeirra hæfileikar séu önnum
kafnir við þau verkefni, sem hinu nýja lífi fylgja, svo allur
hugur þeirra er helgaður hærri stefnum og stöðum, en vér
höfum hugmynd um. í annan stað mætti eiga heima hjá hinum
„útvöldu" eins og stendur í heil. ritningu: „Þeir þjóna dag
og nótt i musteri Drottins". — í heimi andanna er enginn
settur hjá, þar er öllum búinn starfi, því guðleg speki ræður
skifting vinnunnar, má og vera að samkvæmt þeirri tilhögun,
er vér köllum „forsjón", séu ýmsir burtkallaðir fyr en varir
til starfs og verkahrings þar efra, sem þeirra bíður
I þriðja lagi kann þeim framliðnu að veita afar örðugt að
ná sambandi við oss hér á jörðu, þvi að mikið djúp virðist
13