Eimreiðin - 01.07.1918, Blaðsíða 93

Eimret&in]
KONUNÖUMNN UNGÍ
221
sem hann réSi yfir, sýndist honum vera heimur fullur fagnaöar
handa honum. Og strax er hann var laus við ríkisráösfundi
eða áheyrnartíma hljóp hann i spretti niður riðið stóra, þar
sem logagyltu ljónin stóðu sitt hvoru megin og hver trappa
var úr skinandi eldsteini, og svo gekk hann sal úr sal eins og
hann vildi leita í fegurðinni læknisdóms gegn þjáningum og
þess er stilti sárar kvalir.
Hann kallaði þessar ferðir landkönnunarferðir — og það
var réttnefni, þvi að hér lukust upp fyrir honum nýir, dá-
samlegir heimar. — Stundum fylgdu honum hirðsveinar,
grannir og ljóshærðir í bylgjandi skikkjum og með flögrandi
borða, en oftast var hann einn. Eitthvert hugboð sagði hon-
um strax, eins og væri það goðsvar, að listimar lærast best í
leyndum og fegurðin ann þeim, sem tilbiður hana i einrúmi
eigi síður en spekin.
Margar og kynlegar voru þær sögur, er gengu um hann á
þessum dögum. Það var sagt, að borgmeistari nokkur, sem
kom til þess að halda fyrir honum ræðu, með málskrúði miklu
og orðagnótt, fyrir hönd borgarbúa, hefði séð hann falla á
kné í tilbeiðslu frammi fyrir mynd einni stórri, sem var ný-
komin frá Feneyjum. En myndin var af dýrkun nýrra guða.
I annað skifti tapaðist hann í marga klukkutíma. Og þegar
hann loks fanst eftir langa mæðu, var hann í smáherbergi
nokkru í einum af litlu norður-turnunum. Þar stóð hann og
starði, eins og hann væri í leiðslu, á grískan kuðung, sem á
var skorin Adonis-mynd. Þá kváðust og einhverjir hafa séð
hann þrýsta brennheitum kossi á ennið á fornu líkneski, sem
fanst í árfarveginum þegar grafið var fyrir brúarstöpli, en
á myndina var letrað nafn þrælsins frá Bithyniu, sem Hadrian
átti. Og einu sinni var hann heila nótt að virða fyrir sér
bjarma tunglsins, sem féll á silfurlíkneski af Endymion.
Hann hafði óstöðvandi þrá eftir öllum fáséðum og fögrum
gripum, og hafði hann sent kaupmenn marga til þess að
útvega þá. Suma hafði hann sent til Norðurlands til þess að
kaupa raf af einföldum sjómannalýð, suma sendi hann til
Egyptalands til þess að leita uppi grænu, fáséðu tyrkjastein-
ana, sem hvergi finnast nema í gröfum fornkonunga og kváðu