Eimreiðin - 01.07.1918, Qupperneq 13

Eimreiðin] TÖFRATRO OG GALDRAOFSÓKNIR
141
ist Kaldear, Magar eða Matematíkarar. Áhrifa gætti þá
cinnig frá Egyptalandi, en þó miklu minna, bæði af því að
persatrúin var fyrir í landinu að nokkru leyti, og svo
af því að það var heldur fjær. Trúin á gömlu guðina var
hjá flestum farin forgörðum. J?eir höfðu mist álit sitt
mest af því, hve þeir höfðu lotið mannlegum ástríðmn.
Nú kom fjöldi af nýjum guðum, sem ekkert slikt hafði
heyrst um, dularfullir og ógurlegir. peir hétu allskonar
nöfnum, sem voru fáránleg i eyrum þeirra, og þeir vissu
naumast hvort þeir voru guðir eða púkar. þeir voru dýrk-
aðir á persnesku, sem menn ekki skildu, en lærðu klaus-
urnar utanbókar. Og auðvitað urðu þær bráðlega að
römmustu galdraklausum, sem enginn skildi, en menn
trúðu að kyngikraftur fylgdi.
Svona sigraði töfratrúin Grikki.Og um Rómverja, höf-
uðþjóð siðari hluta fornaldarinnar, er i rauninni alveg
það sama að segja. Hin forna trú þeirra var að mestu
laus við töfra. pó ber fremur á því hjá Forn-Rómverjum
en Forn-Grikkjum, að þeir tryðu að til væru einhvers-
konar illar andaverur, sem gætu gert óskunda. En ekki
myndaðist þó út af þeim nein særingatrú eða galdrar.
En þegar Rómverjar tóku að þenja ríki sitt út og kom-
ast í samband við Grikki og austurlandaþjóðirnar, hélt
hjátrúin og galdra-vísdómurinn þegar sigurför sína rnn
ríkið. Töfravísdómur Kaldeanna náði á þennan hátt fót-
festu í Evrópu, og má á þeirri viðureign sjá hvernig hjá-
trúin liggur eins og falinn eldur í manneðlinu, og bálar
upp við fyrsta tækifæri.
pá komum vér að því, að tala um Gyðingana. Að vísu
voru þeir smá þjóð, og ekki mikils metnir eða áhrifa-
mikhr hjá öðrum þjóðum. En þeirra skoðanir fengu yfir-
burða áhrif vegna þess, að frá þeim kom kristindómur-
inn, og skoðanir þær, er komu fram í helgum ritum þeirra,
urðu regla fyrir hina kristnu kirkju.
Saga Gyðingaþjóðarinnar og trúar þeirra hefur verið