Eimreiðin - 01.07.1918, Blaðsíða 68

[Eimreiðin
Tvö kvæði.
Eftir Axel Thorsteinson.
1. Á förum.
Eg kem hér eins og forðum að kólguþrungnum mar,
því hvergi uni’ eg betur og hér fékk þráin svar
frá brimgný hafsins kalda, er bylgjan lyfti sér
og bergið úðakossana marga fékk hjá þér.
f leiðslu þar eg hlustaði nótt og nýtan dag
á niðinn, þegar aldan við bergið kvað sitt lag.
Ó, helst eg vildi una við hafið, úfið, kalt,
þó hljóti’ eg nú að kveðja og þakka fyrir alt.
par helst eg vildi una, því hjarta mitt er þar
og heima — að eins þar, út við græði, fær það svar.
Eg harma reyndi ungur, en hirði litt um það,
því hafsins söngvar gleðja og fylgja mér af stað.
í sál minni þeir búa og sorgum eyða þar
og seinast man eg ekkert af því, sem fyr til bar,
en þykist kenna hreiminn um þel og sálar göng —
sem þagnandi brimgný frá hafsins unaðssöng.
Hvort þagnar hann alveg? Er þel mitt orðið kalt
og þrotin gleði hjartans, sem forðum var mér alt?
Ó, lifðu í sál mér, þó logi hjartans und
sem lifandi minning um horfna sælustund.