Áramót - 01.03.1907, Blaðsíða 9

13
vex meir aö tiltölu en nokkur hinna. En l>ó er þaö aö
athuga, að ekki nema lítill partur af kirkjufélagi voru
er þar settur, sem lúterska kirkjan yfirgnæfir. í ríkj-
unum Minnesota og Norður-Dakota er lúterska kirkj-
an lang-fjölmennust allra kirkjudeikla. Söfnuðir vorir
í þeim ríkjum eru umkringdir lútersku kirkjulífi og sjá
það hvarvetna fyrir sér. Aftur á móti yfirgnæfir
endurbætta kirkjan allsstaðar umhverfis bygðirnar í
Canada. Og vitanlega er meginhluti kirkjufélags vors
í þeim bygðum og mest framtíð þess þar. Mikla að-
gætni skal þá viðþurfa, ef menn verða ekki óafvitandi
fyrir áhrifum hins ólúterska kirkjulýðs, sem umhverfis
er í allar áttir. Enda er því ekki að neita, að slík áhrif
eru þegar sýnileg í ýmsu ytra fyrirkomulagi safnað-
anna sumra. Byggingarsnið sumra kirkna vorra, eink-
um að því er fyrirkomulagið innan húss snertir og
kirkjuleg áhöld, ber það með sér. að þar liafa menn
tekið sér til fyrirmyndar það, er þeir hafa séð fyrir sér
í kirkjum hinna reformcruSu, en horfið frá lútersku
fyrirmyndunum gömlu og sögulegu. Tíðagerðin stend-
ur í nánu sambandi við kirkjulagið, og er þar lúterskum
tíðareglum hætta búin, sem fallið er frá lúterskum
kirkjustýl. Að sönnu er þetta einungis í ytra formi og
má því heita óverulegt. En eins og líkaminn hefir
nokkur áhrif á sálarlif manna og heilbrigð sál geymist
bezt í heilbrigðum likama, svo hefir hið ytra fyrirkomu-
lag nokkur áhrif á trúarlífið sjálft — eða getur haft.
Ekki heldur er ólíklegt, að eins og til hagar hjá oss geti
svo fariö, að andi reformeruðti kirkjunnar laumist inn
í gegn ttm sunnudagsskólana, nema svo að menn sé var-
kárir með notkun þeirra leiðarvísa, er þeir hafa fengið