Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1991, Blaðsíða 13

MINNISBLÖÐ SIGURÐAR LYNGE
13
greiða fimm fiska fyrir að sauma brókina, en þrjá fyrir stakkinn.
Fiskvirði var þá talið átta skildingar og hér ætíð miðað við það. -
Sigurður varð að fara í beitifjöru með skipsfélögum sínum og tók
sú ferð skemmst einn dag, oftast tvo og lengst þrjá.
Hann lýsir aldrei einstökum róðrum, en skráir alltaf, hvað aflast
í hverjum, telur síðan saman fyrir hverja vertíð og að lokum yfir
árið. Vitaskuld var ætíð langmest af þorski og ýsu, sem hann telur
saman, en þar að auki er skata, langa, limir af heilagfiski og þó
sérstaklega sum árin mikið af háf, sem allur var nýttur ýmist til
matar eða fóðurs eftir að hafa verið kasaður og hertur. Háfsveiði
var hvergi jafnmikil sem á Akranesi né heldur nýting hans, en
hann var vel lifraður, sem úr fékkst ágætt sölulýsi. Má af Minnis-
blöðum Sigurðar ráða í háfsgengd á veiðislóðum Akurnesinga, og
þennan og þennan daginn „tekur hann háfinn upp“, eins og
Sigurður orðar það, og á þá við að hafa lokið við að kasa hann.
Þorskur var mest saltaður eða hertur ásamt ýsunni. Sem dæmi
má nefna árið 1846, hvernig hann telur aflann og greinir frá
verkun hans. Hlutur Sigurðar var þá á öllum vertíðum 1165 fiskar
(þorskur og ýsa), 5 skötur, 25 limir af heilagfiski og 495 háfar.
Saltaðir voru af þessum afla 602 fiskar, hertir í skreið 320 fiskar og
háfurinn verkaður eins og fyrr getur. Mest af haustaflanum var
hert og skreiðin seld landbændum og þá einkum í vöruskiptum.
Verslun var öll við kaupmenn í Reykjavík, og þangað fór
Sigurður framan af tvisvar á ári, og tók ferðin oftast tvo daga, en
síðar fjölgaði þessum ferðum og urðu mest sex á ári. Sigurður
verslaði einkum við C.O.Robb. Áður en hann byrjaði útgerð, var
árlegt innlegg hans í kringum 40 ríkisdalir og úttektin um þrem
dölum minni. Samkvæmt úttektarreikningi hans 1839, en þá var
fernt í heimili, kaupir hann til ársins 1 kg kaffi, l'A kg kandís og A
kg skipsbrauð. Önnur munaðarvara voru fjórir pottar af brenni-
víni. Af mjölvöru var þá eingöngu keyptur rúgur, eða 2'A tunna.
En síðar bættust við baunir og bygggrjón.
Árið 1841 fékk Sigurður lán hjá Robb „til að koma sér upp bát“,
eins og hann orðar það, og hefur það verið fjögurra manna far.
Var það keypt í skuld, sem hvíldi nokkuð þungt á Sigurði. En þó
dró til þess að hann gerði út eitt skip (sexæring) og tvo báta. Eftir
að hafa átt skipið, sem hann kallaði Fagurlim, í fjögur ár, var
ávinningurinn af þeirri útgerð 13 ríkisdalir. Á sama tíma höfðu
hlutir bátanna orðið 109 ríkisdalir að ófrádregnum kostnaði. Þessi
útgerð færði Sigurði ekki gróða nema síður væri, því að eftir að