Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1991, Blaðsíða 69

BROT ÚR BARNAPRÉDIKUNUM
69
11. Texti með nútímastafsetningu
Að lokum skal varðveittur texti barnaprédikana Odds Gott-
skálkssonar tekinn upp með nútímastafsetningu, svo að hann
verði lesinn án þess að stafsetning skrifara og línutölur útgefanda
truíli lesturinn.
... faðir og það að þér treystið mér og elskið mig líka svo sem það góð börn elska
sína ástúðlega foreldra. Og út af þessu hinu sama skuluð þér fá fleira að heyra þar
sem talað er um postullega trú.
í annarri grein er það einn mikill og merkilegur velgjörningur, með því að í
leitan daglegrar fæðslu er öllum þunglegt erfiði á lagt, það guð drottinn gaf
þvottdagana, á hverjum dögum eð vér eigum að hvílast, svo þrælar sem ambáttir
og vorar eykir. Pví að með þessu tilteiknar hann það þótt að vér mæddum oss
ekki svo alltjafnt í sífellu í miklum erfiðismunum, að þá mundi hann þó samt
nóglega gefa oss allar þarflegar nauðsynjar nær eð vér hlýðugir værum hans vilja
og leituðum fyrst guðs ríkis, svo að þá skyldi oss hitt annað allt til leggjast.
Þar fyrir hugleiðið nú, barnakorn, hversu þungleg synd það muni vera nær eð
vér helgum eigi þvottdaginn. En þvottdagshelgin verður þá brotin og saurguð
nær eð menn liggja í vondum og óguðlegum verkum, svo sem þá nær eð vér
viljum ekki með æðstri virðing hlýða guðs orð og heilagar prédikanir og þá nær
eð vér afrækjum að biðja guð og nær eð tíminn verður <tærður (?)> með
iðjulausum fáfengilegum útgöngum, með kvæðum, dansi, tafli, leikum og
hljóðfærasöngvum ónýtum og þá eð menn leggjast í drykkjuskap og munaðlífi, í
misgreiningar og aðrar skammsamlegar lostagirndir.
Því að þar inni verður guð til reiði reittur og hefnir oss svo að þá er bölvan og
hrelling alla vega, svo sem það guð hefur með ógnarheitingum fyrir sagt
(Deutero. 28. kapítula), að þeir menn skyldu öngva ró hafa hvorki nótt né dag og
það eigi skyldu þeir nokkuð grætt geta eða áunnið, hvað og að þá sömu sker eigi
óréttilega, því að þá guð gefur þeim þvottdag helga þeir hann eigi og heyra ekki
guðs orð né biðjast fyrir, forsmá guð og alla rétta guðs dýrkan, og svo glatanlega
leggjast þeir í alls kyns líkamsgirndir á hátíðisdögum, sem er í drykkjusvall, í
dansa, lausung og leikaraskap, hórunarlifnað, í þrætur, deilur og áflog, og með
hinum skemmilegustum hlutum stytta þeir stundir [og] dægur. Þá hefnir guð
þeim svo að fyrir fátæktar og ánauðar sakir mega þeir ekki heilagt halda, því að
þeir eru ekki guðs hátíðardeginum verðugir með því að þeir skikka tímanum svo
illa. En sumum hverjum hefnir guð <ekki> í þessu lífi heldur dregur hann
píslina undan til dauðadægursins, svo að þá verða þeir af guði *fyrirlátnir og að
eilífu fordæmdir.
Þar fyrir skuluð þér, barnakorn, taka yður sterkan vara fyrir þvílíkum
stórsyndum og helgið þvottdaginn, það er heyrið guðs orð af öllu kostgæfi og
biðjið guð óaflátanlega og honum þakkir gjörið fyrir alla velgjörninga. Þá munuð
þér og guði þekkir vera og hann mun gefa yður sína náð og blessan svo að yður
vegni allt vel og að þér megið þá heilagt halda og með fagnaði þjóna drottni guði