Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1991, Blaðsíða 29

KARL O. RUNÓLFSSON TÓNSKÁLD
29
Tromþet-sónötunni, op. 23, og í sönglögunum Ingaló og Viðlal við
spóa við ljóð eftir Jóhannes úr Kötlum, svo að dæmi séu nefnd, en
þar er um að ræða einkenni sem ekki er algengt í íslenskum
tónskáldskap. Annars er tónn Karls oftast alvarlegur, stundum
hátíðlegur, og aldrei leikur nokkur vafi á fullkomnum heilindum
hans í umgengni við listina. Hann var eljumaður og afkastamikill
eins og fyrr var vikið að. Víst eru verk hans misjöfn að gæðum. En
tónskáld eru jafnan dæmd af því sem þau hafa best gert, - hitt
gleymist. Karl O. Runólfsson þarf ekki að óttast þann dóm.
Karl O. Runólfsson lifði einíöldu lífi og ekki viðburðaríku á ytra
borði. Hann var mjög hæglátur maður og barst ekki á, alvörumað-
ur, þótt vel kynni liann að gleðjast á góðri stund. Hann var
tvíkvæntur. Fyrri kona hans var Margrét Sigurðardóttir úr
Reykjavík, f. 18. ágúst 1910, d. 26. mars 1934, eftir rúmlega
tveggja ára hjónaband. Harmaði Karl hana mjög. Dóttir þeirra er
Lily húsfreyja í Reykjavík. Síðari konan (6. des. 1941) var Helga
Kristjánsdóttir frá Álfsnesi á Kjalarnesi, f. 19. nóv. 1913, d. 27. jan.
1989. Börn þeirra eru Runólfur Ómar, sjúklingur, og Guðlaug
Sigríður, húsfreyja í Reykjavík. Karl andaðist 29. nóvember 1970.
Helstu heimildir
Kennaratal á íslandi, I, Rvík 1958; IV, Rvík 1987.
Skært lúðrar hljóma. Saga íslenskra lúðrasveita, Rvík 1984.
Tónlistarsaga Reykjavíkur. Ópr. handrit eftir Baldur Andrésson.
Upplýsingar frá K. O. R. sjálfum, m. a. í gögnum sem skráð eru undir bókstafnum O t
verkaskránni.