Skinfaxi - 01.12.1935, Qupperneq 26

106
SKINFAXI
inu gæti lagt um vitin og aukið á nautnina. Flestir
drekka ltaffi, ekki sízt kaupstaðafólk og sjómenn.
Þeir drulcku það áður fyr úr sultukrukkum, því boll-
arnir þóttu smáir og brotliættir. Krukkurnar hétu
„fantar“, á sjómannamáli. Víða um sveilir er víst
talsverð kaffinautn, einkum um heyskapartimann.
Kaffineyzlan er svo mikil, að hér á landi hefir
verið komið á fót verksmiðjum til að framleiða kaffi-
hæti, til þess að drýgja kaffið. Kaffibætirinn er aðal-
lega unninn úr plönturótum, eins og nafnið „kaffi-
rót“ líka bendir til.
Mest af því kaffi, sem hingað flyzt, kemur frá
Brasilíu; það er kennl við höfuðhorgina, og nefnt
Ríó-kaffi. Kaffiræktin er álíka mikilsvarðandi at-
vinnugrein fyrir Brasilíumenn, eins og útgerðin fyr-
ir Islendinga. I blaðafregnum hefir verið sagt frá,
að mörgum milljónum sekkja af kaffi liafi verið
hrennt, til þess að ekki bærist of mikið á markað-
inn og verðið félli. Brasilíumenn liafa jafnvel not-
að kaffibaunir sem eldsneyti á eimreiðum, og keypt
sér herskip i skiptum fyrir lcaffi.
Iíagstofan fræðir okkur um live kaffineyzlan sé
mikil á mann, á ári liverju. Árið 1930 var innflutt
kaffi og kaffihætir nálægt 6V2 kg. á mann hér á landi.
Þetta er nokkuð há tala. T. d. eyða Þjóðverjar miklu
minna í kaffi. Við erum reyndar ekki mestu lcaffi-
svelgirnir, þvi að Svíar drekka allra manna mest
kaffi. — Þetta 6V2 kg. af kaffi, sem kom á hvert nef
1930, kostaði um 900 þús. krónur, þó verð á kaffi
hafi fallið á siðari áruin. íslendingar iiafa sum ár-
in keypt kaffi og kaffibæti fyrir meira en milljón
króna. (Árið 1933 var innfl. kaffi og kaffihætir 6,6
kg. á mann).
Kaffibaunir eru ávextir á kaffitrénu, sem nú er
ræktað í svo stórum stil, að kaffiframleiðslan er um
1 milljón smálestir á ári. Merkilegasta efnið í kaff-