Skinfaxi - 01.12.1935, Qupperneq 27

SIÍINFAXI
107
inu Iieitir „coffein“. Það er eilrað, í stórum skömmt-
um, en hressandi þegar hæfilega mikið er notað,
enda veit hvert mannsbarn, að mjikil hressing er
að kaffisopanum. Fullorðnir, heilbrigðir menn þola
vel hóflega kaffineyzlu. Stundum fer kaffið reyndar
illa með magann og nætursvefninn. En fjöldi fólks
drekkur mikið kaffi, og þolir það vel. Margar liús-
mæður skólpa í sig kaffi við og við, allan daginn,
sér til nautnar og hressingar, og verður ekki meint af.
Um börn og unglinga er öðru máli að gegna. Það
er algengt, að mæður gefi börnum sínum kaffi. En
það ætti ekki að eiga sér stað, þvi að kaffið er skað-
legt fyrir taugakerfi barnanna, og tekur lyst frá öðr-
um mat og drykk, sem þeim er hollari.
Menn mega ekki halda, að nokkur næring sé í
sjálfu kaffinu. Kaffibollinn inniheldur ekki aðra nær-
ingu en sykurinn og rjómann eða mjólkina, sem not-
uð er í kaffið. Með kaffidrykkjunni er sótzt eftir
nautn, en ekki næringargildi, og óneitanlega er „cof-
fein“-hressingin oft kærkomin. En börnin þurfa ekki
æsandi efni i sinn unga og óþreytta líkama. Mæð-
urnar ættu að sjá sóma sinn í því, að venja þan ekki
á kaffi, og börnin að vera það viti borin, að sækja
ekki i það. Barnadrykkur er vatn, nýmjólk, kókó og
saft úr íslenzkum berjum, sem hörnin tína sjálf.
ÞINGEYSK NEFTÓBAKSYÍSA.
Not er að víðu naslioli
nautna stríðu græðginni.
Það er íðil ágæti,
að öðlast gríðar nefdrætti.