Skinfaxi - 01.12.1935, Qupperneq 29

SKINFAXI
109
samkomur, sem bæta skilyrði æskunnar til vaxlar og
þroska. Æskan á að sækja þangað nýlt líf og endur-
nýjaðan þrótt, sem gerir henni baráttuna léttari í dag-
legu lifi.
Enginn vafi leikur á þvi, að áfengið er hér versti
þrándur í götu og það þarf samstillta hugi og lífræn
störf, til þess að leggja þann draug að velli.
Vetrarskemmtanir U. M. F. fara flestar fram i hús-
um og verður ekki gott við þvi að gera. Sum féiög
ganga þó til fjalla á skíðum. Sú íþrótt virðisl fara í
vöxt, og er það vel farið.
Aflur á móti ætli sumarstarfsemin, skemmtanirnar
og annað, að fara sem mest fram undir beru lofti, úti
í hinni gróandi náttúru. Þvi sterkari, sem tengslin eru,
og skilningur æskunnar gleggri á fegurð og dásemdum
ráttúrunnar, eftir því verður þroski hennar meiri og
farsælli.
Eg hefi lillögur i þessu efni, sem eg vil beina til allra
'ingmennasambanda á landinu, og biðja þau að taka til
rækilegrar athugunar:
Ungmennasamböndin skulu efna til útilegu á hverju
vori, helzt i nokkra daga. Þessir dagar skulu vera sér-
staklega menningardagar samhandanna. Þessar úti-
legur eða mót færu fram eilthvað á þessa leið:
Samhandsfélögin kæniu saman á fögrum stöðum,
þar sem auðugt er um allskonar steinategundir og fjöl-
hreytilegt jurtalif. Á daginn yrði farið í gönguferðir og
lært að safna og þekkja jurtir og steina. Seinnihluta
dags yrðu svo iðkaðar iþróttir heima við tjöldin, dvalið
við söng og leiki eða hlýtt á erindi.
Að liðnum þessum dögum yrði svo haldin almenn
samkoma, í viðkomandi byggðarlagi. Þar yrðu jurta-
og steinasöfnin sýnd og skýrð, sýndar iþróltir, flutt
erindi o. fl.
Þannig fengju þeir, sem heima sætu og gætu ekki
sótt mótin, einnig að njóta ávaxtanna.