Skinfaxi - 01.12.1935, Side 31

SKINFAXI
111
Um sál inina streymir ylur af horfnum unaði
og útbrunnin skör taka að loga að nýju ,við hlið mér.
■— Allt, sem að tíminn gróf fyrr en nokkurn grunaði
gengur fram hjá í nótt og brosir við mér.
Ég sit við eldana og syng yfir kulnuðum glæðunum.
Svipir þess tiðna koma og hverfa inn í skuggann.
Sem bergmál lireimsins, er býr í hálfortum kvæðunum
er blærinn, sem hægan teikur við opinn gluggann.
J ó n Helgason
frá Stóra-Botni.
OlafurJóli. Sigurðsson:
Saga af þurrkinum.
(Höfundur sögu þessarar, Ólafur Jóhann Sigurðsson, er
aöeins 17 ára gamall, fæddur að Iilið í Garðahverfi 26.
september 1918, en alinn upp hjá foreldrum sínum á Torfa-
stöðum í Grafningi. Þrátt fyrir hinn unga aldur er hann
þó þegar þjóðkunnur sem rithöfundur. Hafa komið lit eftir
hann tvær bækur, „Við Álftavatn“ í fyrra og „Um sumar-
kvöld“ i haust, hvorttveggja barriasögur, lipurt og vel skrif-
aðar og sýna óvenju mikið efni. Smásögur eftir hann hafa
birzt hér og þar í blöðum, og kvæði í síðasta hefti Skin-
faxa og víðar. — Á sögu þeirri, er hér birtist, eru að vísu
auðsæ áhrif frá kunnum rithöfundi. En slíkt er engin furða,
og hyggjum vér, að eigi hafi margir betur skrifað, áður en
I>eir höfðu fullslitið barnaskónum.)
I.
Þessi lilli liær liggur við syðri endimörk öræfaheið-
anna, einn og afskekktur, og fráskilinn öllu sámbandi
við umheiminn og menninguna. — Hús lians eru lág
og óvistleg, túnið þröngt, og keldumýrarnar fyrir neð-