Skinfaxi - 01.02.1937, Qupperneq 2

2
SKINFAXI
En hvað stoða orð, þegar fantarnir fella dóminn?
Hvað má fallegur draumur gegn blóðhundsins eitraða stáli?
Og hvað varðar ræningjahjarta um börnin og blómin?
Hvað fá bóndi og kona, sem tala gegn vopnanna máli?
Hvað ræður loks úrslitum annað en þjóðerna hatur?
Og er ekki hæstirétturinn fallbyssukjaftur?
Og er ekki skylda þegnsins að falla flatur?
Hvað finnst ykkur, bræður? — Stríðið er komið aftur . . . .
Stríðið er komið aftur — og ennþá verra,
— allt er mulið á ný undir járnuðum hælum.
Ætlar sagan ennþá að sýkna og ligna þá herra,
sem siga á lýðfrelsið heimskum, ágjörnum þrælum?
Hvað gera nú bóndinn og kona hans? Krjúpa eins og forðum
í kyrrlátri bæn yfir líki hins elskaða sonar?
— Á hugsjónin ennþá að móka í máttlausum orðum,
og menningin bíða síns lífláts — án allrar vonar?
Vér neitum, — vér hrópum: Strið gegn stríðinu, bræður!
Stríð gegn öllum, sem fegurð lífsins oss banna!
Stríð fyrir blómin, börnin og þeirra mæður,
bóndann og konu hans, — frelsisstríð allra manna!
Sannleikans heimsstríð gegn hernaði, Iögfestu morði!
Hermenn þjóðanna! Leggið vopn ykkar niður!
— Öll veröldin hlustar á ný eftir einu orði,
og orðið er: Friður .... Friður . . . Friður . . Friður.
J ó h a n n e s ú r Iv ö t I u m.