Andvari - 01.10.1960, Blaðsíða 42

232
WILLIAM IIEINESIÍN
ANDVAni
— Ég hef einu sinni áður komizt í sams konar. í það skipti sprakk blaðran
og allt varð að hafa sinn gang.
Biytinn var roskinn föðurlegur maður með gljáandi skalla og drúpandi
yfirskegg. Hann lyfti þvalri hendi Maríu.
— Finnurðu nokkurs staðar til?
Hún hristi höfuðið.
— Sjóveik?
— Nei, ég er orðin góð. Eg fer aftur . . .
— Ornfeldt er að skipta sér af henni, sagði frú Davidsen.
— Láttu Amöndu taka að sér aðra káetu, sagði hrytinn, ég spái liann láti
hana í friði.
— Ertu trúlofuð? sagði hann síðan og sneri sér að Maríu.
o o
— Nei.
— Sveik Iiann þig?
- Já.
— Hvers vegna ldjópstu á brott að heiman?
María leit undan án þess að svara.
— Það hefur víst ekki verið hugsað of vel um þig, sagði brytinn.
— Ég er orðin góð aftur, sagði María. Ég get vel unnið mitt verk!
— Vittu hvort það gengur, sagði brytinn við frú Davidsen. Hafðu gætur
á henni.
Á næsta degi lægði storminn nokkuð, og skipið fór að þokast áfrarn; vind-
mælirinn sveiflaðist milli sjö og níu. Þannig leið enn rúmlega sólarhringur, og
það varð aðfangadagskvöld, áður en svo langt væri komið, að Noregsstrendur
sæjust. Um hádegisleytið þann dag versnaði veðrið, það hvessti og gerði ofsa-
storm. Sælöðrið dundi yfir skipið í stórskúrum. En það var bjart í lofti og
milli salthryðjanna skein lággeng rauð sól og brá töfrabjarma líkt og úr undir-
lieimum á veggi og loft.
Á fyrsta farrými voru aðeins fjórir farþegar ofan þilja. Þeir sátu klofvega
á gólfföstum stólurn reyksalarins með handleggina utan um stólbökin. Þrír af
þessum salhetjum voru íslendingar: læknir, úrsmiður og hið nafntogaða skáld
Einar Benediktsson. Hinn fjórði var Færeyingur, Gregersen vélstjóri, lítill og
riðvaxinn skeggjaður maður með rnilt og varanlegt bros í roskinlegu andliti
cins og skógarguð. íslendingarnir héldu fast um viskíglösin í krcpptum höndum-
Færeyingurinn var bindindismaður. Við stól læknisins var bundin dálítil stra-
karfa, en í henni vaggaði ferstrend Mountain Devv flaska með kátlegum til-
burðum eins og barn í skriðprind.
O O