Andvari - 01.01.1950, Qupperneq 9

ANDVAIU
5
Páll Eggert Ólason
Ólafi stiftamtmanni var hann í 5 ár, eða unz liann fór að eiga
nteð sig sjálfur. Vorið 1794 reisti Ólafur hú á Kúludalsá hjá
Akranesi. Árið 1804 fluttist hann að Kalastöðum, og við þann
bæ er hann jafnan kenndur, þótt hann flytti síðar byggð sína að
Kalastaðakoti, sem hyggt var úr landi Kalastaða. Hann lézt 18.
júlí 1843, urn 79 ára að aldri.
Olafur Pétursson var talinn einn hinn röskasti sjósóknari á
Suðurlandi urn sína daga og heppinn formaður. Hann naut mikils
álits þegar á unga aldri, fyrir sakir vitsmuna og ráðdeildar. Lög-
rettumaður var hann nokkur síðustu árin fyrir aldamótin 1800,
eða unz Alþingi var lagt niður. Víða gengu sagnir um hnyttin
tilsvör hans. Eru ýmsar þeirra prentaðar í „Æviminningu" hans
(Rvík, 1854) og í „Blöndu“ I og V. En nafnkunnastur varð
Olafur fyrir skipasmíðar sínar. Var talið furðu sæta, hve mikil-
virkur hann var og um leið vandvirkur. Hann var hagorður vel,
°g svo kvað hann sjálfur urn skipasmíðar sínar:
Súðadýr á síldarflet
sá ég löngum tamin:
tvö hundruð og tólf ég lét
trútt af stokkum lamin.1)
Smiðaði hann þó, að sögn, mörg skip eftir að hann kvað vísu
þessa. í fyrr nefndri æviminningu hans segir, að „það var stöðug
Venja hans að smíða sexæring, eins og þeir gerast á Suðurlandi,
raeð öllum áhöldum og saum, á firnm dögum, en tveggja manna
ór eða bát með öllu saman, að frátekinni sögun, á þrern dög-
Um • Fyrir störf sín hlaut Ólafur heiðursmerki dannebrogsmanna
°g fleiri opinberar viðurkenningar.
0 I „Æviminningu" Ól. P. eignar Þorvarður sonur hans honum hiklaust
Þessa vísu. í bragfræði síra Helga Sigurðssonar er vísan eignuð Ólafi Bjömssyni
'^tunaðarhóli, en það mun eigi réttilega gert, enda er varðveitt önnur vísa, sem
ann er talinn hafa ort um skipasmíðar sínar (sjá „Annál 19. aldar“ I, 265).