Andvari - 01.01.1950, Qupperneq 31

ANDVARI
27
Páll Eggert Ólason
brún að líta, ekki margorður, en fastorður og óhvikull", segir
einn af lærisveinum hans, prófessor Þorkell Jóhannesson, í minn-
ingítrgrein í „Morgunbl." 1. nóv. 1949. Telur próf. Þorkell, „að
honum hafi leiðzt kennslan þótt hann stundaði hana af skyldu-
rækni, og að hann hafi hálfgert séð eftir þeim tíma, er til hennar
gekk, og fyndi til þess, að honum mætti betur verja til annars“.
Og enn segir próf. Þorkell: „Þótt kennslustundirnar væru oft
fremur þunglamalegar, voru þær aldrei ómerkilegar. Yfir þær
reis persónuleiki mannsins sjálfs og gaf þeim innihald“. Eigi
mun dr. Páli Eggert hafa verið Ijúft að sinna smákvabbi nem-
enda sinna, „en hitt munu fleiri hafa reynt en ég“, segir próf.
Þorkell, „að fáa hafi þeir hitt, er léti sig minna muna um æma
fyrirhöfn til þess að greiða úr einhverju vanda- eða vafamáli,
þegar svo har undir, og var þá ekki um að villast, að til hreins
væri gengið“.
XIV.
Hér að framan hefir verið getið um þau tvö miklu ritverk,
handritaskrána og „Menn og menntir“, er dr. Páll Eggert hafði
i smíðum um þær mundir, er hann gerðist háskólakennari og
síðan. Fer þó fjarri, að þá séu talin til hlítar þau störf, er hann
innti af liöndum um þetta skeið. Árið 1919 var hann kjörinn af
Alþingi í stjórn hins íslenzka þjóðvinafélags. Tveimur árum
siðar var hann kjörinn forseti þess og jafnan endurkjörinn for-
seti, unz hann sagði því starfi af sér í marz 1935. Þegar hann
tók við stjórn félagsins, var fjárhagur þess erfiður, og háði það
vitanlega mjög útgáfustarfsemi þess. En hann reyndist ráðdeildar-
samur um hag félagsins og þó stórhuga um starfsemi þess. Var
hagur félagsins hinn blómlegasti, er hann lét af stjórn þess, en
bókaútgáfan hafði þá mjög eflzt frá því sem áður var.
Eitt fyrsta starf dr. Páls Eggerts í þágu þjóðvinafélagsins var
^ð semja minningarrit um 50 ára starfsemi þess (1871—1921).
Þá annaðist hann um útgáfu almanaksins öll þau ár, er hann
var forseti félagsins. Birti hann þar jafnan innlendan fræða-