Andvari - 01.01.1950, Side 53

ANDVAHI
Stefnt að höfundi Njálu
49
vekja athygli á þessum auðkennum Halldors. Af sama toga er
það spunnið, þegar Rindill er látinn koma til sögunnar í Svín-
fellingabúð og kallast „austfirzkur að ætt.“ Eru þetta viðbætur
frá bendi C-ritarans, sem ekki hefir þótt A-gerð draga fyrirmynd-
ina að Rindli nægilcga frarn í dagsbirtuna. Þegar svo Rindill
reynist óbæfur til sláttarins, cr honum boðinn sá undarlegi stai i
»að ríða til laugar um daga.“ Þetta atriði er aftur á móti tekið
eftir A og skeytir C-ritarinn því engu, þótt það stangist herfilega
við frásögn hans af laumuspili Guðmundar og Rindils á Ey ir
’ngaleið. í A-gerð er Guðmundur látinn segja við Rmdil: „Er
þér vildara að ríða með mér um daga til laugar og vinna ekki?
„Ríður Þorsteinn með Guðmundi oft til laugarinnar. Og fannst
rnönnum mjög orð um það og þóttust vita, að nokkuð myn i
undir búa." Ekki er kunnugt, að beitur baðstaður bafi nokkru
sinni verið í nágrenni Möðruvalla í Eyjafirði. En þcgar Svinfell-
fngurinn Þorvarður Þórarinsson bjó á Grund og sendi Halldór
skraf í njósnarförina til Hrafnagils, var þar viðkunn laug og sam
komustaður manna. Árið 1254 er Hrafnagilslaugar getið í Sturl-
nngu. Einnig er bennar minnzt í Víga-Glúmssögu og Reykdælm
Á milli Grundar og Hrafnagils er rúmlega hálftíma reið. Þart
Því varla að efa það, að þeir Grundarmenn bafi oft fanð til
f Irafnagilslaugar. Er ekki ólíklegt, að Hrafnagilsfolk bafi kynnzt
klalldóri skraf á slíkum ferðurn, og því síður fallið grunur á
konn í njósnarförinni.
í frambaldi frásagnar sinnar af Rindli fylgú' C-ritarinn a
náið A-gerðinni. Hefir bann annaðhvort kunnað bana næstum
utanbókar eða baft handritið fyrir framan sig. Heldur nú C-
dtarinn frásögninni áfram á þessa leið: „Svo for enn fram, og
eút sinn mælti Guðmundur við Rindil: „Nú er a þá leið, Þor-
jórn, að nokkuð er á böndum .... Og mun það annaðbvort,
að þer mun verða að því gæfa eða gæfuþrot. Þorbjörn mælti.
>>Trunaði þínum muntu ráða, en bugað mun mer um að gæta
ffs míns. Og treysta vil ég því, að ég mun vera þer trúr; en ef