Andvari - 01.01.1950, Page 77

andvaiu
Stefnt að höfundi Njálu
73
hafði heitið Þorgilsi til héraðs í Skagafirði. En Þorvarður færð-
ist úr fangi, segir þar einskis mundu sín orð rnetin. Þar var
hjá Finnbjörn. Gekk þá í nokkur grein með þeirn Þorgilsi
og Þorvarði. Finnbjörn mælti: „Mikla fylgd og góða áttu að
launa Þorgilsi og mikið hefir hann til sæmdar unnið við þig
og góðu hefir þú honurn heitið,“ og mælti að honum nokkurum
orðum. Þorvarður kvaðst allt halda mundu við Þorgils, það er
hann hafði honum beztu heitið og hann átti undir sér. Þótti hon-
um Þorgils hafa verið eigi tillagamikill í Eyjafirði. Riðu þeir þá
dl fundar. Var þá komið fjölmenni." Þar var Broddi frá Hofi
°g hafði orð fyrir héraðsmönnum. Sagði hann: „Ef hann skyldi
þar nokkurum höfðingja þjóna, vildi hann helzt Þorgilsi, en betur
að þjóna engurn, ef hann mætti kyrr sjást.“ Til Vallalaugarfund-
arins kom og sendimaður frá Heinreki Hólabiskupi með þann
boðskap, að biskup „fyrirbauð hverjum manni að taka við Þor-
8*lsi í hérað“ og hét bændum bannfæringu að öðrum kosti.
»Skildi svo þenna fund og töluðu þeir Broddi og Þorgils lengi
hljótt.“ Nokkru síðar boðaði svo Þorgils að nýju til fundar
að Vallalaug. Fyrir tilstilli og fortölur Brodda frá Hofi veittu
Skagiirðingar honum þá viðtöku. Leið svo ekki á löngu þar til
Ih'odda hafði heppnazt að sætta þá Þorgils og biskup.
Gagnstætt öllum líkindum er Eyjólfur halti látinn sækja
Vgsmál Koðráns bróður síns á þingi í Skagafirði. Er höfundur
Eyjólfsþáttar sjálfum sér ósamkvæmur um það, hvar dómþing
þetta hafi verið háð í héraðinu. Á tveim stöðum talar hann ber-
ega um Hegranesþing, en á hinum þriðja stað gerir hann ráð
yrir því, að þingið sé haldið við Vallalaug. Þegar höfundur
greinir frá þingreið þeirra Eyjólfs halta og Þorvarðs á Fornastöð-
Urn> kemst hann þannig að orði: „Þeir Eyjólfur riðu á Siltra-
staði, en Þorvarður reið ofan eftit héraðinu á Miklabæ. Þá reið
naaður í móti honum. Þorvarður mælti: „Sá stefnir til vor.“ Sá
j^lti: „Hvar er Þorvarður?" sagði hann. „Þorgerður húsfreyja
auð þér heim.“ Hann svárar: „Hafa munu vér þár náttverð og