Andvari - 01.01.1950, Qupperneq 93

andvaiu
Stefnt að höfundi Njálu
89
Veisumanna. Það er morguninn fyrir orustuna á Þveráreyrum,
að Þorsteinn tittlingur kemur frá Draflastöðum og skýrir þeim
Sturlu frá liðsafnaði Hyjólfs Þorsteinssonar. Á báða sendimenn
fellur grunur um græsku. Ef Draflastaðir kæmu víða við sögu,
inætti vel hugsa sér, að hliðstæða þessi væri einber tilviljun. En
það er um Draflastaði eins og um Kaupang og Svalbarð, að þess-
ara bæja er mjög sjaldan getið í fornritum. Fljótlegt er því að
rekja til fullnustu sögu Draflastaða á þjóðveldistímanum.
Auk þeirra atburða, sem nú hafa verið nefndir og snerta
Draflastaði, er þessa að geta eftir Guðmundar sögu dýra: Á síðasta
tugi 12. aldar bjó þar Ogmundur sneis, sonur Þorvarðs Þorgeirs-
sonar. Árið 1193 réðst Ögmundur til Fnjóskadals, „og bauð hon-
um heim sá maður, ér Brandur bét. Hann bjó á Draflastöðum ....
Og var bann með Brandi um veturinn. Þar var kona sú í vist
með Brandi, er Þuríður hét. Hún var systir Brands. Flún var væn
kona og garpur mikill í skapi. Hana lagði Ögmundur í rekkju hjá
ser um veturinn. Og kom það illa við, því að hana átti sá maður,
er Björn hét Hallsson, Ásbjarnarsonar, er búið hafði á Foma-
stöðum, og höfðu þeir verið fylgdarmenn og vinir Þorvarðs, Flallur
°g synir hans .... Ögmundur gerði Þuríði bam, en Björn bóndi
hennar var eigi hér á landi. En að vordögum þóttist Brandur
hafa fulllengi haft Ögrnund með sér. Þá bauð honum til sín
Þórður Þórarinsson í Eaufási. Fór Ögmundur til Þórðar og
halði þar eigi lengi verið, áður kallað var, að margt væri með
þeim Margrétu, konu Þórðar, dóttur Odds Gissurarsonar. Það
sumar kom út Björn Hallsson, og færði Ögmundur honum Þuríði,
Fonu sína, og bauð honum sjálfdæmi — og sættust að því. Ög-
mundur var með Þórði þ au misseri. En að vori fór hann í brott,
tók enn Brandur við honum, og skyldi Ögmundur eiga þá
elming í búi. Og hafði bann oft komur í Laufás, og var þeim
það að sundurþykki hjónum, Þórði og Margrétu ....
Eitt sinn átti Ögmundur för út í Höfðahverfi, og lá leið hans
Um 8ai'ð í Laufási." Er Ögmundur hélt heimleiðis, gerðu Lauf-