Kirkjuritið - 01.09.1950, Qupperneq 19
ALBERT SCHWEITZER
171
um og tilkynnir þeim, að þeir muni ekki bergja á ávexti
vínviðarins fyrr en í guðsríki.
Yfirvöldin í Jerúsalem hafa reyndar ekkert við að styðj-
ast, er þau geti dæmt hann til dauða fyrir. En þá opin-
berar Júdas prestunum leyndarmálið. 1 því voru svik hans
fólgin. Jesús játar fyrir dóminum, að hann sé Messías, og
fyrir það er hann dæmdur til dauða.
Á svipaðan hátt og hann telur, að Jesús hafi algerlega
lifað og hrærzt í heimsslita hugmyndum síðgyðingdóms-
ins, eins heldur hann því fram, og færir fyrir því sterk
rök, að skoðanir Páls hafi aðallega verið á sömu lund, og
það sé alger misskilningur að halda að hellenskar hug-
niyndir hafi haft á hann svo sem nokkur áhrif.
Það verður að segja um þessar kenningar Schweitzers,
að þær eru snillilega rökstaddar og bera guðfræðirit hans
vitni um fádæma fróðleik og skarpa, frumlega rýnigáfu.
Vöktu þessi rit hans brátt mikla athygli, þó eigi svo mjög
í Þýzkalandi fyrst í stað, enda hafði Schweitzer mjög
komið við kaunin á þýzkum guðfræðingum. Til dæmis tók
Júlicher þeim heldur kuldalega, en helzt mætti hann skiln-
ingi hjá sínum gamla kennara, Holtzmann. En í Oxford
°g Cambridge varð nafn hans brátt á allra vörum, og yfir-
ieitt má segja, að bækur Schweitzers hafi haft mikil og
vaxandi áhrif á N. t.-rannsóknir síðan þær komu út.
Samt sem áður sækir sú hugsun alltaf fastar og fastar
á hugann við lestur þessara rita, að sé þetta nú svo, sem
Schweitzer ætlar, hvað virðist oss þá um Krist?
Er hann þá orðinn nokkuð annað en austurlenzkur
óraumóramaður, fullkomið bam sinna tíma, sem heldur
að heiminum sé að mestu leyti stjómað af djöflum, en
Guð muni svo taka til sinna ráða og frelsa nokkra með því
stórkostlega kraftaverki, að láta himin og jörð líða, undir
l°k og yfirnáttúrlega veröld taka við? Og þetta á að gerast
Tieð dramatískum býsnum eins og lýst er í síðgyðingdóms-
ritunum. En allt er þetta óráðsdraumur, sem eigi rætist
eins og hann býst við. Ekkert af því hefir komið fram.
12