Blanda - 01.01.1932, Page 37
31
hann kom til hveranna og hann hafcSi öll lelegheed1)
yfirsé'Ö, gekk hann a8 þessum Strjúghver, hvar hann
rasaÖi og rak sinn fót með stígvélinu ofan í hverinn.
Var'Ö strax brenndur upp til mi'Ös á sínu læri og
komst naumlega heim til höndlunarplássins, lá það
sumar við sængina og dó um haustið. Hann skyldi
ekki hafa farið svo illa me'ð það meinlausa lamb.
Sami hver spýtir undir tíðinni2) glóandi vatni frá sér,
svo vel 7 sem 8 faðma. Sá þriðji heitir Uxahver. Þar
skal hafa fallið í einn uxi og strax aptur, fyrir utan
nokkurt kjöt eður skinn, einasta beinin tóm, uppkom-
ið. Svoddan má vera einn mátalaus hiti. — Fyrir sunn-
an er einn hver3) ; ef í hann er kastað tré, ullar-
taui eða hvað vera kann, umbreytist það strax til
eins steins með sömu líking og lit, sem það var þá
því var þar innkastað. Alleinasta er það svo hart
orðið, sem einn almennilegur steinn, hvað undarlegt
má þykja.
Ennnú finnast þar i landinu böð eður bað, sem
kallast sandbað ella jarðbað, ekki langt frá því stóra
stillivatni Mývatni í Þingeyjarsýslu. Það er í einni
steinholu. Þar inni á gólfinu er smásandur, en (ef)
nokkur maður hrærir í sandinum með staf eður priki,
kemur þar upp svo mikill hiti, sem í einni baðstofu
kann mest vera. Þeir sem eru sjúkir og baða sig
þar í, og fleiri, fá nokkra bót sinna meinsemda.
Svoddan má náttúran til vegar korna, því þangað
kemur aldrei eldur eður brenniviður, en nær Jú mílu
burt þar frá, sem fólk býr. Svoddan jarðböð eru
ogsvo víðar á landi þessu. Það er af mörgum
1) Mun vera sama sem á dönsku „Lejligheder" = lé-
legheit á slæmri íslenzku, þ. e. skoðað, hvernig þar var um-
horfs.
2) þ. e. stundum.
3) Á liklega að vera Geysir í Haukadal.