Blanda - 01.01.1932, Page 52
46
biskupi bréf n. des. 1684,x) og kveÖst búast viÖ að
fara burtu frá Möðrudal næsta vor (1685) með leyfi
biskups. Kveðst hann muni afhenda það, er hann
hafi tekið við í friðu og ófríðu, og vonar, að frek-
ar verði ekki af sér heimtað; biður einnig líknar á
húsabót. Óskar, að hann megi losna við staðinn í far-
dögum, og þá taki eptirmaður sinn við, því að ann-
ars sé erfitt að veita fé kirkjunnar vörzlu, og kveð-
ur sér ekki „vel máttugt" að haldast þar við eptir
fardaga, „af því eg veit ekki,“ segir hann, „hvar mig
rekur að, nálægt eður fjarlægt, nær upp flosna. Eg
þakka yðar herradóm fyrir yðar þolinmæði við mig
vesælan.“ Bauðst séra Bjarni Jónsson klausturprest-
ur á Skriðuklaustri þá til að taka Möðrudal, fór suð-
ur í Skálholt í febrúar 1685 og fékk veitingu fyrir
brauðinu 12. marz. Ritaði biskup séra Narfa 13.
marz1 2) og kvað láta sér vel lynda, að hann færi frá
Möðrudal, skyldi hann afhenda séra Bjarna staðinn
með álagi á stað og kirkju, því að sér væri kunnugt
um, að hvorttveggja væri „í örreiti og niðslu kom-
ið,“ en verði einhverju ábótavant, þá muni hann
verða að svara til þess fyrir æðra valdi. Bauð biskup
séra Ólafi Sigfússyni á Refstað að taka Möðrudal
út í fardögum fyrir hönd prófasts (séra Stefáns í
Vallanesi), er hafði beiðst undanþágu frá því starfi
vegna vanheilsu. Þessi úttektargerð finnst ekki í
skjölum, en eitthvað hefur vantað á full skil hjá séra
Narfa, því að 12 árum síðar (1697) getur séra Bjarni
þess, að hann telji vonlítið að ná hjá séra Narfa 1
hundraði í köplum, er hann hafi ekki tekið við í inn-
stæðu kirkjunnar af fyrirrennara sínum.
Vafalaust hefur séra Narfi átt örðuga æfi í Möðru-
1) Þetta bréf innfært í Brb. biskups 1685, bls. 116—117.
2) Brb. biskups 1685, bls. 120—121.