Blanda - 01.01.1932, Page 128
122
og varð klausturhaldari eystra; var móðir hans Guð-
rún Hjaltadóttir prófasts í Vatnsfirði. Ólöf hét hór-
dóttir Ólafs með Sigríði Pálsdóttur, átti hún Þórð
Gíslason, þeirra dóttir Rannveig1) átti Jón Eiríks-
son Þorvaldssonar í Miðhlíð; voru þeirra börn : Þórð-
ur, átti Önnu dóttur Tóns „signors" í Haga, Gísli, er
hrapaði í Skriðnafelli, Ólafur á Hamri á Hjarðar-
nesi, og Vigdís, átti fyr Davíð Sigurðsson er týnd-
ist með fiskiskútu 1847, en siðar Bergsvein Þorkels-
son bónda í Hergilsey.
Það er enn sagt frá Halldóru ekkju Ólafs sýslu-
manns, að skömmu eptir lát hans breiddi hún út skart
sitt einn góðan veðurdag í Haga; kom þá hrafn og
flökti lengi yfir skartinu, áður hann steypti sér og
greip í gogg sinn skartsvuntu með 3 gylltum, stórum
silfurhnöppum, gersemi mikla, og flaug með út-
norður yfir Múlahyrnu; þótti þetta kynlega við
bregða. Þá bjó í Miðhlíð Þorvaldur Einarsson, einn
auðugastur bænda ]>ar að gangandi fé og lausum aur-
um. Guðbjörg hét kona hans, kölluð góð kona. Hún dó
allskyndilega þennan vetur2) og lagðist ófagurt orð
á, og svo dáleika Þorvalds við Halldóru i Haga.
Réðu þau nú með sér, að hann færi með allt sitt til
hennar og flytti með henni um vorið vestur að Stóra
Laugardal; átti hún þá jörð og fleiri, en mikið orð
var á gert, hvað rýr móðurarfur yrði sona Þorvalds,
Guðmundar, Einars og Jóns. — Það var litlu eptir
sumarmál, að Halldóra lét búa lest sína að flytja
1) Son Þórðar og Ólafar var Ólafur, er var S vetur
í Hólavallarskóla (1797—1802), en varð að fara úr skóla
vegna barneignar, og sigldi af landi burt eða andaðist 1805.
2) Mun eiga að vera 1755. veturinn eptir lát sýslumanns.