Blanda - 01.01.1932, Page 161
155
itiæÖgur, er seldu kaffi og rúm. Fórum viÖ að þessu
húsi felstir, var þar margt manna fyrir við öl og spil.
Oddur fór að spila og fékk sér vel í staupinu, lenti
hann þar í orðaþjarki við Guðmund nokkurn og hrós-
aði hvor sér af sinni hreysti; rak svo langt, að þeir
skyldu reyna með sér. Leizt mér eigi á blikuna og tók
það ráð, að biðja Odd að koma út með mér, því mér
væri að verða illt. Oddur var brjóstgóður og kom
strax. Þá sagði eg Oddi, að eg færi úr þessum félags-
skap, hvað sem hann gerði, skyldum við fara til
stúlkna okkar, en ef hann vildi ekki fara, þá færi eg
einn. Með þessu hafði eg hann burtu, og gengum
við austur um bæinn. Var þá komið um háttatíma.
Við mættum manni, er spurði þvi við værum svona
seint á ferð um bæinn. Eg sagði honum allt sem var,
°g hefði eg viljað hafa mig úr þessu voða slarki.
Hann kvað það rétt gert. Hann gekk með okkur aust-
ur undir mylnuna. sagðist vera „pólití“ i bænum og
heita Jón Borgfjörð. Hann spurði mig eptir ýmsu i
Skagafirði og bauð mér til sín kl. 3 daginn eptir, en
eg kvaðst ekki geta þegið það, þvi för mín væri ráð-
'u að morgni. Kom eg Oddi við illan leik til Frið-
riku, því hann var svo drukkinn. En eg fór til Ingi-
ðjargar og tók hún mér sem fyrri af mestu alúð.
Morguninn eptir vakti Oddur mig kl. 4-1, kvaddi eg
þá Ingibjörgu og sá hana aldrei aptur.
Fórum við nú að vekja hina félagana og komum
að husi Odds kandidats kl. 6. Kom hann þá íneð
I'laðið, spurði að nöfnum okkar, og stóð allt heima.
Veitti hann okkur fyrst vín og kaffi, en svo fórum
við að bera dót hans til skips, brauð, kol og alls-
i<onar farangur; var það erfiði mikið, því flutning-
ur Odds var mikill. Ætlaði hann að dvelja um ver-
tíðina í Njarðvík suður og bræða lifur; græddi hann
á því stórlega. Þegar allt var komið ofan að sjó, fór