Blanda - 01.01.1932, Page 258
252
heföi veriS í stórhættu, þá landfestin bilaöi. Þessir
peningar komu sér vel, því eg var auralítill oröinn.
Eptir þetta komu gæftir, höfSum viS nú beitu og
varS bezti afli til Jónsmessu og hlóSum viS stund-
um svo, aS mér þótti nóg um.
Þegar vertíSinni var lokiS sagSi fólk mig svo
horaSan. aS hræSilegt væri aS sjá mig. Var sú or-
sök til þess aS nokkru, aS eg lifSisparlega. Egeyddi,
frá því eg kom, til Jónsmessu 3 fjórS. af harSfiski,
5 sexpunda brauSum, 22 merkum af korni, en eg
hafSi á kvöldin graut í merkurskál. Hausa, gotur
hafSi eg, og stundum hrognkelsi. Nóga feiti hafSi
eg. sem eg flutti aS heiman. GerSi eg mér bræSing
úr fernskonar lýsi: sels, háfs, hnísu og þorska, þaS
þótti mér langbezt. Drap eg opt brauSi í lýsiskagg-
ana og lapti í mig lýsiS meS skel. En allmikiS hafSi
eg vaxiS þennan tíma. — Fór nú fólkiS sem óSast
aS fara í kaupavinnu í sveitir, bæSi norSur og aust-
ur; varS eg leiSur á því, aS verSa eptir og kom í
mig óyndi. VantaSi mig hesta mína, sem koma áttu
aS heiman undir aflann. VarS eg aS bíSa í hálfan
mánuS fullan, og hafSi þá ekkert aS gera nema
rífa lyng í eldinn, sækja hrognkelsi í net og éta;
kaffi hafSi eg þrisvar á dag. VarS eg þá á þessum
tíma spikíeitur, því þá tældi eg mig ekki. — Eitt
sinn gekk eg upp á Vogastapa mér til skemmtunar.
Sá eg þá mann koma innan veginn. Sá reiS á rauS-
um hesti og teymdi 6 gráa hesta í lest. Hann var
þrekinn og klæddur stórri úlpu meS hatt á höfSi
og slúttu börSin. ViS köstuSumst á kveSju og spurS-
um hvor annan aS heiti og kenndumst viS af af-
spurn, því feSur okkar voru nafnkenndir á þeirri
tíS, hvor í sinni sveit. Þetta var Sveinn í Litladal1)
1) Faðir Jónasar bóksala á Akureyri.