Blanda - 01.01.1932, Page 263
257
komu á móti mér milli io og 20 hross lestamann-
anna og ætluöu að strjúka á eptir grasalestinni.
Kom mér þá vel sem optar, aS hafa snæri í vasa
mínum. NáSi eg rauSum hesti, sem var vel snar-
ráður og viljagóöur. Átti eg erfitt meö a'ö geta
snúið hestunum við; þó tókst mér það og kom
þeini í tjaldstað. Þóttist eg heppinn að geta gert
félögum mínum greiða, því að þeim hefði getað
°rðið stór leit að hrossunum. Lagðist eg nú til
svefns og svaf rólegur, þar til ýtt var við mér og
: „Þú sefur fast, skinnstakkur frændi.“ Þetta
Var Sveinn og hélt á brennivínskút, kvað hann
£g skyldi taka nóttina úr munninum og súpa vel
a; Eg kvað nei við, ef Indriði ætti. Hann kvaðst
sjalfur eiga það. Saup eg þá vel á og tók mér
úita á eptir, smeygði svo hausnum undir tjald-
skörina og bauð þeim góðan daginn. Einhver
l’eirra sagði, að eg hefði ent út nóttina með svefni,
en eg kvaðst ekki hafa sofið i alla nótt jafn rótt
°S þeir. Sagði eg þeim frá næturstarfi mínu. Þeir
lofuöu mig allir og þökkuðu mér, nema Indriði;
úann steinþagði. Þá hló hugur minn, því hann átti
2 hrossin, eptir lýsingu minni á þeim. Bjuggumst
nn til ferðar og héldum norður yfir Sand, en
ei við komum á Blöndubakka, hittum við grasa-
folkiö; hafði það til heitt kaffi og gaf öllum hópn-
um- Þá var Blanda í stórflóði, fóru 3 að reyna
hana, Indriði og 2 aðrir. Þá sagði Árni bróðir
fndriða, að hann hefði ekki að þessu haft Indriða
’róður sinn til að reyna vatnsföll fyrir sig. Mér
' ar sagt, að fátt væri milli þeirra, þó bræður væru,
því báðir höfðu stóra lund. Stökk Árni á bak
jesti sínum og teymdi 6 hesta í lest, lagði hann
y 1 fUa um °& svo allir á eptir honum.
ar áin í bóghnútu og varð mikið að ríða móti
Blanda V. T7
L