Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1937, Page 84

Eimreiðin - 01.01.1937, Page 84
70 GRAI PAFAGAUKURINN eimreiðin Frú Gannetl linykti lil höfðinu og það svo rösklega, að raaður, sem l'ram hjá gekk, leit við og á liana. Gannelt greikkaði þá sporið, tók undir liandlegg henni og leiddi liana hratt lieim á leið, æstari en orð fái lýst. Morguninn eflir var ofsinn úr honum, en grunsemdirnar ekki. Að morgunverði loknum fór hann um horð í »Spóann«, sem átti að leggja úr höfn þá eftir hádegið. Áður en hann fór, gaf hann ítarlegar fyrirskipanir, sem áttu að gera konu lians kleil't að koma um horð og kveðja hann, án þess að hún sýndi nema sem allra minst af þeim kvenlega blóina, sem svo varasamt hafði reynst að tjalda í viðurvist karlmanna. Eftir að frú Gannett var orðin ein, tók hún lil í herberg- inu, en þegar hún kom að búri páfagauksins, lél hún sópinu hvílasl og virti hinn ægilega íbúa þess fyrir sér með forvitni- Henni fanst eins og hrygði fyrir illgirnislegum glampa ■ augurn hans, og þegar liann herpli saman sjáaldrið, þá var eins og' hamí dræpi titlinga l'raman í hana mjög lvmskulegu- Meðan hún var að virða fuglinn lyrir sér, var harið að dyrum, og lítil Ijóshærð kona — smekklega klædd — kom brunandi inn og lieilsaði alúðlega. »Ég leil rétt inn sem snöggvast til að sjá þig, væna míu, og svo til að hressa mig upp«, sagði liún ljörlega, »og ef þ11 hefur ekkert á móti því, þá ætla ég að koma með þér niðui' að skipakvínni og sjá þegar skipið fer af stað«. Frú Gannett samþykti það þegar í stað. Það mundi gera vélstjóranum léttara í skapi, el' lnin kæmi í velsæmis-lylgu með ráðinni og roskinni frú. »Fallegur fugl!« sagði frú Gluffins, og' ral< endann á sól- hlííinni sinni inn á milli rimla húrsins. »Varaðu þig á að gera þelta«, llýlti vinkona hennar ser að segja. »Hvers vegna?« »Hann talar!« sagði frú Gannett hátíðlega. »Gotl og vel, þá verð ég að fá hann lil þess«, sagði h'U Clutrins óþolinmóð. Hún bar sólhlílina upp að búrinu °o opnaði hana svo alt í einu. Sólhlífin var eldrauð á litinn, °ó páfagauknum varð svo bylt við, að liann stóð á öndinni. »Það þýðir ekki að fara svona að honum«, sagði frú Ganneh'
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.