Eimreiðin - 01.01.1937, Qupperneq 97

EI-MREIÐ1N
EIGN VOR í GARÐI DANA
83
handrit og þá forngripi héðan af landi, sem lent hafa i söfn-
UnJ h>ana í skjóli hins fyrra sambands við þá.
á kröfu hefði átl að setja fram 1918, með fullri hörku
asamt ýmsum öðrum kröfum um utanríkismál vor og
íleiia 0g láta skeika að sköpuðu um sambandið, ef Danir
y'du ekki verða við kröfum vorum í þessum efnum. Samn-
lngamönnum vorum var fullkunnugt um, að Alþing hafði
1J07 gert kröfu til þessara eigna vorra, og samninganefndin var
S'° uiönnum skipuð af vorri hálfu, að þeim langllestum, ef
e*'ki öllum, hlaut að vera ljóst, hver nauðsyn oss var á því, að
þessari kröfu fengist framgengt. Þeim hlaul líka að vera það
u 1-ljóst, að tækifærið var þá, og elcki nema eitt, svo að það
. 351111 aldrei aftur eins, og ekki síður liilt, að eftirkaup eru
jaí'nvel ekki eigandi við beztu menn. IJess verður og að gæta,
að samhandið við Dani virtist ekki vera oss svo nauðsyn-
°g » að neitt hafi verið leggjandi í sölurnar fyrir það.
a hluti, sem vér krefjumst úr handritasöfnum og forngripa-
s°fnum Dana, eigum vér með lagalegum og siðferðilegum rétti.
Það
er ekki metnaðarmál fyrir oss að verða aftur hand-
íaTar þessara eigna vorra, heldur er oss það nauðsynlegt.
láanir bafa engan lagalegan rétt til þessara hluta og þvi
Slður siðferðilegan, svo að það er hreinn og beinn yíirgangur
3* þeirra hendi að halda þeim.
Panir liafa ekkert við þessa hluti að gera; þeir halda
þeim fyrir okkur af misskildum metnaði, og ef til vill eitt-
'ao fyrir tilstilli safnamanna, sem eru orðnir aftur úr tim-
anum og ekki skilja safnamanns hugsun, eins og hún er nú
a dögum.
^anir hafa beint og óbeint játað að kröfur vorar væru
réttmætar.
ætla að færa sönnur á þelta.
Það
er alveg ótvírætt, og því hefur, þrátt fyrir marg-
endurtekin mótmæli af hendi Alþingis, slöðugt verið haldið
ram af Dönum, að ísland hafi fram til 1918 verið óaðskiljan-
SUl hluti Danaveldis, eins og liin illræmdu stöðulög, er svo
V)iu neínd, orðuðu það.