Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1958, Qupperneq 14

12
engu um það spá í einstökum atriðum, hvað framtíðin muni
bera í skauti sér. 1 rauninni þarf hér engra spásagna við.
Okkur má öllum Ijóst vera af því sem hér hefir gerzt síðan
háskólabyggingin reis fyrir tæpum tveim áratugum, að venju-
leg framsýni manna, jafnvel spádómar, hrökkva hvergi við
hraða þróunarinnar á þessari miklu umbreytinga- og framfara-
öld. En af því, sem þegar er fram komið og vegna þeirra vona,
sem við gerum okkur öll um framtíð þjóðar vorrar, framtak
og þróun á öld kjarnorku og stórstígrar tækni á öllum svið-
um, er það staðföst sannfæring mín og eflaust mjög margra
manna annarra, að þáttur vísindastarfs og margháttaðra rann-
sókna og fræða í atvinnu- og menningarlífi þjóðar vorrar,
hljóti að verða æ rikari er tímar líða fram. Hér bíður háskóla
vors mikið hlutskipti. Við vitum ekki með hverjum hætti
þessi þróun verður, vitum ekki hverjar verða þarfir háskól-
ans í einstökum greinum. En það er skylda okkar að ætla fram-
tíðinni allt það svigrúm, sem við höfum frekast tök og vit á.
Þess vegna er máli þessu hreyft, enda ekki seinna vænna.
Ég vil að lokum þakka ríkisstjórn og háttvirtu Alþingi
lögin um vísindasjóð, sem sett voru á þessu ári. Með lögum
þessum, sem tryggja allríflegt árlegt fjárframlag til vísindarann-
sókna, kaupa á tækjum o. s. frv., er bætt úr brýnni þörf. Ég drap
áður á þá hættu, sem yfir okkur vofði um að dragast aftur
úr öðrum þjóðum í því að notfæra okkur vísindalega þekkingu
og möguleika, sem ný tækni skapar. Hér sem oftar varðar
samt mestu að eignast og notfæra sér hæfa starfskrafta. Vér
eigum og eignumst með hverju ári sem líður fleiri og fleiri
sérmenntaða menn á ýmsum sviðum, en því miður er ekki
nógu vel að því gætt að fá slíkum starfskröftum verkefni
við hæfi. Hér eru mörg ljón á veginum, sem sigra þarf. En
þegar þeim er úr veginum rutt skilst mér, að vísindasjóður
ætti að geta unnið mesta þjóðnytjaverk á þann hátt að gefa
ungum, efnilegum vísindamönnum tækifæri til að vinna að
viðfangsefnum, sem síðar gæti orðið vísir mikilla og þarflegra
framkvæmda og umbóta í þjóðlífi voru. Þetta mun tíminn leiða
betur í ljós.