Morgunn


Morgunn - 01.12.1923, Page 7

Morgunn - 01.12.1923, Page 7
MORGUNN 133 að fara hina leiðina: að hafa bæði skyprni og skrift. Bg hafði þá töluvert æft ósjálfráða slcrift og komu þar svo gó'öar sannanir, að þeim, sem við voru, þótti ekki fært, að rengja. T. d. á einum fundi kom fóstri eins mannsins og vísaði á skrifuð hlöð, sem enginn sagðist vita neitt um. Bn noklcuð var það, að blöðin fundust, þar sem hann vísaði á þau. Frá mér gat það ekki verið, því að eg hafði aldrei komiS í húsið, sem þau voru í, og hefi ekki komið þar enn. Margir skrifuðu af fundarmönnum, fleiri en eg, og yfirleitt virtist alt ganga hjá okkur að óskum. Okkur var sagt að revna lækningar og við gerðum það með góðum árangri. En alt af urðum við að halda fundina eins og við værum að stela. Við áttum óvildar- menn, sem sátu um okkur og reyndu að gera okkur alt ókleift — gátu ekki skilið annað en að þessir fundir okk- ar væru af öðrum hvötum en að leita að sannleika mn annað líf. Svo varð einn af fundarmönnunum lasinn, hafði auðvit- að verið heilsulítill alla sína æfi; en nú var ekki vandi að vita, af hverju honum versnaði. Það var auðvitað af því, að við vorum að þessu kukli. Okkur var nú eklri ljúft að hætta, með því líka, að þær verur, sem við höfðum haft samhand við, lögðu nú enn fastara að okkur að halda áfram, því að alt vildu þær okkur gott g(*ra. Pilturinn, sem lasinn varð, fór til út.landa í spítala, og lengi á eftir héldum við áfram með fundina og fréttum gegnum skriftina alt um hann. Þegar við fengum hréf frá honum, stóð alt af alt heima. T. d. spurðum við einu sinni, hvernig hagaði tii í herherginu hans, og var því öllu nákvæmlega lýst, svo sem eins og litnum á teppinu yfir rúmir.u hans; alt reyndist það rétt, þegar ’hans umsögn kom. Margt fleira kom afskaplega merkilegt á fundunum og Tnargt var okkur sagt um ókominn tíma, sem alt hefir staðið heima. En mest dáðist eg að kærleikanum, sem alt af skoin gegnum alt, sem skrifað var. Venjulega t>yrjaði skriftin á þessum orðum: „Munið eftir að guð er kærleikur.“ Og svo kvöddu þeir okkur ætíð með einkar fallegum fyrirbænum,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.