Morgunn - 01.12.1923, Síða 8

134
MORGUNN
Þegar eg skrifaði, vildi eg helzt láta tala við mig á meðan,
svo að eg væri viss um, að ekkert af því væri frá mér sjálfri.
Bg hitti nýlega einn af þessnm fundarmönnum, og sagð-
ist hann alt af sjá eftir, að við hættum, því að nú væri flest
af því, sem sér hefði verið sagt, komið fram, og hefði staðiS
alveg heima. Bg segi sama: eg sé eftir, að því sambandi var
ekki haldið áfram, því, að eg er ekki í neinum vafa um, að
það var áreiðanlegt samband við kærleiksríkar, framliðnar
verur, og hefði fáfræði og blindni trúlítilla manna ekki gert
alt sitt til að koma í veg fyrir, aö viS héldum áfram, og svo
þolleysi okkar við þá mótspymu gert það að verkum að við
hættum, þá værum við nú sennilega mjög langt komin.
Eftir það að þessi flokkur leystist sundur, var eg enn
ein með þetta, og nú lá við að eg fastréSi alveg að hafa aldrei
félagsskap um þetta framar við nokkum mann. En svo var
það einu sinni, að eg fékk boS frá Birni Kristjánssyni, fyrr-
um ráðherra, að hann vildi finna mig. Þegar eg kom til hans,
var það erindið, af því að hann hafði þá einhvem veginn
frétt það, að eg mundi stundum sjá það, sem almenningur
sæi ekki, að hann vildi endilega reyna aS hafa nokkra fundi,
til þess aS vita, hvort nokkuð gerSist. Bg lét þá til leiSast,
meS því líka, að hann hafði ágætisfólk með sér. Við héldum
svo nolckura fundi, en liöfðum liálfslæmt húsnæði og mörg
slæm skilj'rði. Þó kom sitthvað einkennilegt fyrir; en það
virtist ætla að verða 'okkur ofurefli, svo aS við hættum viS
þaS.
En eftir það fór eg að komast í kynni við þau góðkunnu
hjón B. H. Kvaran og konu hans, og við prófessor Harald
Níelsson og fyrri konu hans, og nú fór að birta til hjá mér,
enda var þess full þörf, því að sitthvað var við að stríða og
mér full þörf á einhverri hjálp um það leyti. Eg æt.la ekki
að fara aS lýsa nákvæmlega sálarástandi mínu frá þeim tím-
um, en slcal aðeins láta þess getið, að eg veit ekki, hvGrt eg
stæði hér nú og masaði viS ykkur, ef eg liefSi ekki einmitt
hitt þetta fólk og fundið samúð þess og velvild og hlustað á