Morgunn - 01.12.1923, Qupperneq 26

152
M0E6UNN
sem í rúminu liggnr, er annars eðlis, og að það er þján-
ingum bundið að sameinast bonum.
Einu sinni, þegar bann kom aftur úr slíkri nœturferð,
virtist bonum hann vera uppi í sveit og sjá þar okunnugt
hús. Þar lá móðir hans í rúmi, veik af lungnahólgn. Er hann
var kominn aftur í líkama sinn, veinaði bann upp yfir sig,
svo að foreldrum hans brá, og þaui flýttu sjer til bans.
Hann bað um að taka burt þessa hræðilegu sýn og virtist
vera með óráði. Loks varð hann rólegur, sofnaði og vakn-
aði alhress morguninn eftir.
Næsta sumar fór öll fjölskyldan upp í sveit, og þá
fékk móðir Frane'ks ákafa lungnabólgu. Datt mönnum þá
í bug sýn drengsins. — í annað sinn sá bann á næturferð-
um sínum, að verkamaður einn, að nafni Mjartin Slawuta,
dró föður bans ofan í djúpt, svart vatn. Aftur veinaði bann
upp yfir sig, virtist bafa hitasótt, en náði sér algerlega aftur.
Noklvrum vikum síðar misti faðir bans stöðu sína fyrir sök
Martins Síawuta. Þetta er annað dæmi um hugboð Práneks.
Ferðirnar til „moldvörpunnar“ urðu stöðugt erfiðari og
um leið sjaldgæfari. En ekki getur Franek sagt, bvenær þær
hættu, né heldur, hvenær þær hófust í fyrstu.
Nokkru síðar gekk Franek helzt í skógum og kirkju-
görðum sér til skemtunar. Hann lagðist niður í grasið, og
meðal „svipanna“ umhverfis sig þekti hann dána frændur
sína. Stundum sá hann og dýrasvipi, hunda, ketti og úifa.
Samsltonar sýnir komu og fyrir á náttarþeli, er hann lá í
rúmi sínu. og því nær altaf voru þær jafn-vinsnmlegs eSHs.
Tólf ára gamall yfirgaf Franek að ástæðulitlu heimili
sitt í nokkra daga og iifði á snöpum.
Á unglingsárunum bar sérlega mikið á sýnum hans.
Sextáii ára gamall feldi hann hng tii stúlku, en hún dó.
Síðan sér hann hana jafnan á alvörustundum æfi sinnar.
En þessi aýn er mjög átakanleg, því að þá hirtist stúlkan
altaf í líkkistunni, eins og hann iiafði séð hana síðast, og
Franek fuliyrðir, að á nokkrum miðilsfundum hafi hún
líkamazt með kistuna. En nótt eina, er hann var harm-