Morgunn - 01.12.1923, Qupperneq 61

MORGUNN
187
Opinberunin átti aö halda áfram.
Prédikun á 4. sd. eftir páska.
Eftir
prófessor Harald Níelsson.
Bæn.
Astríki faðár! Blessaðu sérhverja sannleiksleit mannanna, hvar
sem þeir starha og að hverju sem þeir stefna, vilji þeir aðeins leita
og komast að því, sem er sabt og rétt. Ger oss ljóst, að þú ert ávalt
reiðubúinn að opinbera oss vi'Ija þinn og lögmál tilverunnar, þegar
vér erum því vaxniir, að veita opin'berun þinni viðtöku. Lát hátt-
erni letinnar og hóglífsins og værðarinnar vera fjarlægt oss. Vek
þjóna kirkjunnar til meiri áhuga á málefnum andans, siðgæðisins
og eilífðanþroskans. Sýn þeim, að aldrei verður unt að slökkva sann-
ledksandann. Lát þá ekki, og engan af oss, gleyma því, að þú gafst
oss hann að huggara og lijálpara. Kirkjan er svo gleymin; henni
hmttir svo við að lenda í tómum venjum og ytri siðum, og hún eltir
6vo oft almenningsálitið, hversu rangsnúið sem það er, og heims-
hyggjuna. Lát því sannleiksandann, hinn heilaga huggara, enn vinna
verk siitt í kirkjunni og vekja hana sem af dauða. Blessaðu oss þessa
guðrœknisstund og veitbu ljósi skilnings og kærleika yfir sálir vorar.
Bænheyr oss í Jesú nafni. Amen.
,,Eg hefi enn margt að segja yðnr, en þér getið ekki bor-
ið það að sinni; en þegar hann, sannleiksandinn kemur, mun
hann leiða yður í allan sannleikann, því að hann mnn eklri;
tala af sjálfum sér, heldur mun hann tala það, sem hann heyr-
ir, og kunngjöra yður það, sem koma á. Hann mun vegsama
mig, því af mínu mun hann taka og kunngjöra yður‘‘. (Jóh.
16, 12—14).
Guðspjall þessa sunnudags er einn kaflinn úr skilnaðar-
ræðu Jesú, þieirri er Jóhannes segir frá. í þeirri ræðu lagði
Jesús mikla áherzlu á, að liann mundi senda þeim liuggara,
anda sannleikans, þá er hann væri farinn frá þeim. Eitt. aðal-
hlutverkið, sem andanum er falið, er að koma þeim lengra