Morgunn - 01.12.1923, Qupperneq 66

192
MORGUNN
anum og kenna þoim að tilbiðja hann. Hver ný framför í
þekking á néttúrunni, hver ný uppgötvun vísindanna, evkur
vegsemd Guðs; aljtaf er tekið a'f því, sem Krists og Guðs ev,
og hinn nýi sannleikur boðaður möniiuuum.
Hugsið um fund rafmagnsins og hagnýting þess Hve
undursamlegt þótti — og í fyrstu ótrúlegt, — að unt var að
talast við í síma langar leiðir og nota þannig símaþræðina til
að flytja liljóðið. Bn hversu mildu undursamlegra er þó hitt.
að geta sent skeyti óraleiðir þráðlaust, fyrir hjálp þá, er
öldur ljósvakans leggja til. Og þó er þráðlansi taisíminn
undrunarverðastur. Nú geta menn lilustað á það, heima hjá
sér, í langri fjarlægð, sem sungið er í leikhúsum stórborg-
anna, ef þeir eiga hæfileg heymartól til að hlusta á slíkt.
Sönginn hera ljósvaka-dldurnar langar leiðir yfir höfðum
horgarlýðsins, sem ekkert heyrir; en iangt í fjarska sitja
menn með heyrmartól sín og blusta hugfangnir á hljóðfæra-
sláttinn og sönginn. — Hvílík opinberun um dásamleg lög-
mál alheimsins. Svo vísdómslega er öllu fyrir komið. Ó, þá
dýpt ríkdómis, speki og þekkingar Guðs. Þau postullegu orð
eiga hjer líka við. — Væri ekki heimskulegt, ef einliver
færi að ímynda sér, að nú væri allri opinherun lokið þá leið-
ina, úr þessu mundn vísindin aldrei komast lengra? Andi
sannleikans, sem Guð hefir úthelt yfir leitandi mannssál-
irnar, muni aldrei framar finna neitt verulega nýtt eða
stórvægi-legt. ? Héðan af eigi vísindamennirnir að léta sér
lynda að vinna hetur úr því, sem þegar er þeim opinberað,
hugsa um að hagnýta sér það sem bezt m'annkyninu til heilla •
en lengra megi þeir ekki hugsa til að komast.
Hvað haldið þér að leitandi og rannsakandi vísinda-
nnennirnir mundu segj'a, ef farið væri, að baJda slíkum sboð-
unum að þeim? Jafnvel þér munduð öll verða gerhissa á slíkri
kenning. Þér búist öll áreiðanlega við framhaldandi opin-
berun í þessum sérstaka skilningi: á sí-aúkinui þekking á
náttúrunni og lögmálum tilvemnnar; en sú aukna þekking
ber og vitni um Guð og verður til þess að vfkka og göfga
guðshugmynd vora.