Morgunn - 01.12.1932, Page 32

158
MORGUNN
fyrirbrigði" eru eintómar blekkingar og hégómi, er ekkí
lengur nokkur ástæða fyrir skynsama menn til að trúa
kennisetningum kirkjunnar eða trúarbragðanna yfir-
leitt, sem byggjast að miklu leyti á svokölluðum stað-
reyndum eða atburðum, sem eru miklu ver sannaðir en
„dularfull" eða sálræn fyrirbrigði nú á tímum. Auðvit-
að myndu trúarbrögðin ekki deyja út fyrir það, því að
þau eru fram kornin af djúpri þörf og þrá mannshjart-
ans, en þau myndu missa allan knýjandi sannfæringar-
mátt og áhrifavald og að eins tóra hrædd og hnipin í
sálarfylgsnum einstakra sérvitringa, sem ekki gætu
fylgst með hinni almennu sigurför trúleysisins.
Spíritisminn sannar að vísu ekki allar kenningar
kirkjunnar, t. d. þrenningarlærdóminn, meyjarfæðing-
una og guðdóm Krists o. s. frv. Hann lætur þetta liggja
á milli hluta; hann nær þar ekki til. En er ekki aðalat-
riðið að fá undirstöðu trúarbragðanna trausta og óbif-
anlega? Þegar það er fengið, getur hver bygt ofan á
hana eins hátt, og honum líkar. En án undirstöðunnar
hljóta trúarbrögðin smátt og smátt að hrynja í rústir. —
Sr. Otto Larsen álítur það mögulegt, að sleppa lík-
ama trúarbragðanna (kristindómsins), ef svo má segja,
og halda andanum einum eftir. Eg er á þver-öfugri
skoðun. Vér þekkjum ekki ,,anda“ án líkama (jafnvel
,,andar“ okkar spíritista hafa líkama, þótt hann sé ekki
efnislegur), og eg held, að á líkan hátt verði örðugt að
handsama anda trúarbragðanna, þegar hann er orðinn
líkamalaus. Fyrir sérstaklega trúhneigða menn eða
kannske öllu heldur fyrir trúarlega afburðamenn (geni)
kann það að vera og er sjálfsagt mögulegt, að byggja
trúarbrögðin eingöngu á persónulegri sálarlegri reynslu
sjálfra sín, en allur almenningur hefir ekki þessa dul-
rænu (mystisku) reynslu og missir því af hinum bless-
unarríku áhrifum trúarbragðanna, nema hann annað-
hvort festi trúnað á reynslu dulrænu mannanna eða fái
einhverjar hlutlægar sannanir til þess að styðja trú