Morgunn - 01.12.1932, Síða 83

MORGUNN
209
Draumar Ólafs Helgasonar.
Sumarið 1923 dreymdi mig drauma þá er hér fara
á eftir. —
I. Skriðan.
Fyrri draumur minn hefst með því, að mér finst
eg sitja inni í baðstofunni á heimili mínu á Helgustöð-
um við Reyðarfjörð ásamt heimilisfólki mínu. Auk þess
voru þar inni hjá okkur tveir gestir: Egill ísleifsson, er
þá átti heima suður í Breiðdal, og nágranni minn, Ottó
Magnússon, bóndi í Sigmundarhúsum. Fanst mér þá alt
í einu sem eg sjá í gegn um vegginn á húsinu, upp í
svonefnt Svartafjall fyrir ofan bæinn. Sé eg þá að stór
steinn losnar úr fjallinu og veltur niður fjallshlíðina.
Virtist svo, sem steinn þessi stækkaði því meir sem
neðar dró, og var að síðustu að sjá sem stórt skriðu-
hlaup væri að koma úr fjallinu. Var nú helzt útlit fyr-
h% að steinn þessi eða grjótskriða myndi stefna á bæ-
inn, svo eg vakti þegar athygli fólks míns og viðstaddra
gesta á hættu þeirri, er virtist yfirvofandi. Mér virtist
sem alt heimilisfólk mitt tæki þessu furðu rólega, en
þeir Egill og Ottó urðu mjög órólegir, er þeir komu
auga á steininn. En er steinn þessi er kominn niður á
brúnina fyrir ofan bæinn, hlaupa þeir Egill og Ottó
begar út. En því nær samstundis sé eg, að steinninn
breytir stefnu, og veltur út eftir brúninni og lendir í
árgljúfrinu fyrir utan bæinn. Eg sá nú Egil ekki leng-
ur, en Ottó og Eiríkur bróðir minn voru komnir fram
að bæjardyrunum. Heyrði eg þá um leið feykilegan
hávaða, er steinn þessi veltur niður í árgljúfrið, og
hrökk eg upp af svefni við hávaðann, svo draumurinn
Varð ekki lengri.
Draum þennan set eg í samband við slys, er varð
14