Morgunn - 01.12.1932, Page 113

MORGUNN
233
Af mér er það að segja, að afhjúpuðu andlitin sann-
færðu mig algerlega. Gerum ráð fyrir, að raddirnar megi
skýra með fjarhrifum; það kann að vera hugsanlegt, að
furðulega slunginn sjónhverfingamaður kunni að geta
komið músselíninu inn í byrgið; en eg skora á hvern fé-
laga úr sjónhverfingahringnum að framleiða þekkjanleg
andlit framliðinna manna, sem hi-eyfa varirnar, þegar
þeir ávarpa vini sína.
Á síðasta fundinum tókst okkur að ná ljósmynd af
hinu hávaxna gerfi Alberts við leifturljós; hann stóð við
opið á byrgistjöldunum“.
Aðrir fundarmenn, sem voru með Dr. Margaret Vi-
vian við þessar rannsóknir, hafa staðfest frásögn henn-
ar með undirskrift sinni.
Eftir hverju eiga kirkjurnar að bíða?
Einn af prestum ensku biskupakirkjunnar, síra R.
W. Maitland í Norwich, segir meðal annars í grein, sem
hann hefir sent Light:
,,Hvorki íhaldsemin, sem býr í hugum prestanna
— eða eigum vér að kalla það hugleysi? — né heldur
fjarstæður sumra spiritistanna sjálfra — ekkert er til,
sem getur aftrað því, að rétttrúnaðar-vísindin viðurkenni
smám saman sálrænu fyrirbrigðin. Þegar sú viðurkenn-
ing hefir fengist, þá getur kirkjan einskis átt úrkosta
annars en að skipa dásemdum nútímans á bekk með
kraftaverkum ritningarinnar. Sú kenning — sem marg-
ir vísindamen munu vafalaust halda áfram að hallast
að — að slík fyrirbrigði stafi eingöngu frá undirvitund
miðlanna, verða ekki að neinu gagni fyrir kirkjurnar;
ef þær færu að halda því fram, mundu þær þurku út
einmitt þau kraftaverk, sem trú þeirra er grundvölluð á.